Wij kunnen niet genoeg krijgen van deze – we zouden bijna zeggen ‘onze’ – paaltjes’ (nu ‘paal’) op de Hogendijk in Zaandam. Altijd wat te beleven met ze.
Het lijkt erop dat we nu met een permanente opstelling te maken hebben: een stevig verankerde paal.
Vergeleken met vorige week is de paal wel weer een stukje verhuisd. Bas Sommeijer legde de laatste ingraving vast: schuiven maar.
Een terugblik…
Paaltjessoap, het begin…
Ooit stond, lang geleden, het paaltje er heel alleen eenzaam te zijn.
Gelukkig plaatste ZNSTD er een vriendje m/v bij, waardoor het oeverloos midden op de Hogendijk staan ineens een stuk gezelliger werd. Er ontstond een intense vriendschapsband die verdacht veel op verliefdheid leek… Kijk ze stralen van geluk!
Wie de beslissing nam, weten we niet, maar er was iemand die het paartje een beetje te gezellig vond, dus ze werden uit elkaar gezet… Jaloezie?
Na protest uit de gemeenschap die de aanblik van het uit elkaar gerukte stel niet aan kon zien, besloot de gemeente een hand over het hart te strijken, het stel mocht weer gezellig dicht bij elkaar. Helaas bleek het geluk van korte duur. Gisteren mailde Orkaan-lezer en paaltjes-paparazzi Bas Sommeijer ons dit ongeluk (minder geschikt voor jeugdige kijkers):
De geliefden werden ‘opgeknapt’ met afzetlint. En het wankel evenwicht leek even te winnen. Totdat het noodlot hen weer trof:
Hoeveel ellende kan een simpel paaltje dragen? Wij kunnen het niet bewijzen, maar het gerucht gaat dat het staande paaltje knakte van puur verdriet. Eelco Aartsen maakte de dramatische foto.
Kort nadat bovenstaande foto genomen werd, is het echtpaar weer opgelapt. Dat was in juni vorig jaar. In de tussentijd waren ze er even tussenuit voor een korte break tijdens de Dam tot Damloop. Opgefrist en uitgerust kwamen ze terug en eindelijk leek alles voorspoedig te gaan. Ze begonnen zelfs langzaam aan uitbreiding te denken. Tot die nacht…
Alweer een gitzwarte bladzijde uit de geschiedenis van de paaltjes. Blijft hen dan niks bespaard? Wij hopen dat de onderste steen bovenkomt, dat de dader wordt gepakt en – bovenal – wensen we de paaltjes sterkte. Hou vol, lieverds!
Update 14:47 uur: Zojuist meldt Geert Rijken dat het getroffen paaltje liefdevol, maar wankel, overeind is geholpen.
Tsja, en dan staat er niets anders op dan gebeurt het volgende … Het doet echt een beetje pijn.
Even hadden we hoop op herstel: op 21 augustus werd straat hersteld, maar paaltjes niet.
Tot het doek definitief viel voor onze lieve, eigenwijze vriendjes. Wij hopen dat ze hun laatste dagen mogen slijten in een rustig hoekje op de gemeentewerf…
De nieuwelingen nemen waar vanaf vandaag. Wij hopen dat hun leven aan de Hogendijk wat minder dalen zal kennen.
Ze zijn ingeruild voor jongere exemplaren, die nu in hun plaats staan te schijnen. Hoe mooi en ferm de groentjes ook zijn, het zal even duren voordat wij ze in ons hart zullen sluiten.
Ook de nieuwe makkers verdwenen plots… En nu komt er 5 meter verderop dus weer een eenling terug. Hond Princess van buurtbewoner Marcel van Kampenhout kijkt verbaasd als ze ziet dat de tweeling is verdwenen.
Vorige week spotte Orkaankracht Bas Sommeijer de eenzame paal en de laatste werkers.
Hier ziet het paaltje het even niet zitten na een – vermeend- bezoek aan The Black Smith:
De paaltjes zijn weer aan de wandel hoor!!!!
We kunnen weer heen en weer rijden.
Die soap is voorlopig niet afgerond denk ik, een volkswagen polo kan gewoon tussen de paaltjes doorrijden. Dus toch het tweede paaltje maar weer terug?
Gewoon stoppen met al die paaltjes. Laat het verkeer lekker doorstromen. Ook goed voor de middenstand.