Op donderdag 25 januari overleed Fred Hoogsteder in het Overijsselse Lemele op 79-jarige leeftijd. Van 1985 tot 1994 was hij rector van het Zaanlands Lyceum.
Voordat Hoogsteder rector werd, gaf hij natuurkunde en wiskunde op de school, later werd hij ook studieleider en was conrector voor de onderbouw.
Tussen 1997 en 2015 was Hoogsteder ook voorzitter van de Stichting Onderwijs aan Zieke Kinderen in Amsterdam.
Op de foto van het ‘management’ van de school in 1992- 1993, staat Fred Hoogsteder tussen Bert Brouwer en Henk Pfaltzgraff; zittend: Piet Hazelebach, Riëtte Levi en Maarten Laan. (onder de foto nogmaals)
In ‘Laat Nooit Over Je Lopen‘, een boekje van oud-wiskundedocent Henk Pfaltzgraff uit 2000 schrijft deze over Hoogsteder:
“de onderwijzer. Wie mijn bewondering voor Jan Ligthart heeft opgemerkt weet dat dit predicaat een van de hoogste is die ik kan bedenken. Fred houdt van kinderen, op de manier die in het pre-Dutroux tijdperk maatschappelijk als positief werd beschouwd. Bovendien is Fred intelligent. Daarmee geef ik Fred als schoolleider (professioneel gezien dus) ook het op één na grootste compliment. Veel scholen gaan aan domheid ten onder. Een school waar Fred regeert niet! Ik ken niemand die zo creatief boekhoudt en die zo goed is in het oplossen van schoolproblemen.”
Uit het boekje deze foto van het management omstreeks 1980, Hoogsteder in het midden. Links rector Douwe Iest en Henk Pfaltzgraff, recht naast Hoogsteder Maarten Laan en Jan te Voortwis (die wij overigens nooit ‘Jan’ zouden durven noemen).
Hoogsteder, die op Curaçao werd geboren, wordt op 2 februari in Zwolle gecremeerd.
Deze vriendelijke, innemende maar heel vasthoudende man kon op passende momenten heel scherp zijn. Zo kon hij in het losmakingsproces van het voortgezet onderwijs uit de gemeenteorganisatie er bepalend aan bijdragen dat het het hele openbare voortgezet onderwijs -en dus niet alleen Het Zaanlands Lyceum- op een financieel solide basis zich verder kon ontwikkelen.Samenwerken met zo'n mens was een feest.
Een oud-collega van mijn vader. Hele aardige man, heb hem een aantal malen ontmoet.
Fred was een pedagoog, geïnteresseerd in mensen en vernieuwing. Samen werken aan oplossingen was een uitgangspunt. Zo herinner ik mij hem in de best turbulente tijden van fusies en verlegde brugjaren. Hij moest balanceren tussen behoudende leerkrachten en vernieuwers, zoals gebruikelijk in het havo-vwo. Hij deed dat bewonderenswaardig en zonder machtsdenken. Daarnaast was hij gewoon een aardige en humoristische kerel.