De vierde redactievergadering van de junior Orkaankrachten stond in het teken van interviewen. Hoe doe je dat?

Eigenlijk zijn er twee zaken erg belangrijk, vindt ons team: vragen en luisteren.

En dat is precies wat ze vandaag deden. Ons interview-object was Wim Blank. Hij loopt al honderd jaar op deze wereld rond (we vermoeden dat hij als baby het ‘kruipen’ heeft overgeslagen), en hij heeft heel veel gezien en meegemaakt.

Wat leerden wij over Wim Blank?

De eerste vraag ging over auto’s: waren die er 100 jaar geleden al? Wim weet nog dat hij de eerste T-Ford zag in Wormerveer. Hoe zagen die auto’s eruit? Hij herinnert zich een open auto met een toeter aan de buitenkant, en leren bekleding. In de winter waren die niet handig. Hij houdt van hachee en kroketten, zijn lievelingskleur is rood en hij heeft geen huisdieren. Wim werd geboren in 1918. Het interview ging al snel over de Tweede Wereldoorlog omdat Wim Blank in het verzet heeft gezeten.

In de oorlog gebruikten ze andere auto’s en er was amper benzine. Op de vraag of Wim werd opgehaald door het verzet of er zelf is ingegaan, antwoordt hij dat hij ervoor werd gevraagd. Was Wim bang toen hij in het verzet zat? Jazeker! Hadden ze ook pistolen? Ja; een stengun en een revolver. Had hij een schild nodig? Moest hij zich ook verstoppen? Ja: dat heette onderduiken.

Hoe heb je gewonnen met de oorlog? Wim vertelt dat ze dat zonder de Engelsen en Amerikanen de oorlog niet hadden kunnen winnen. Hoe heb je de oorlog beleefd? Dat vindt Wim een goede vraag: hij heeft sommige dingen wel positief beleefd omdat je mensen ontdekte die het met elkaar eens waren. ‘We waren eensgezind in het anti-Duitse gevoel’.

Ten slotte gaan ze nog verder terug: ‘Heb je ook de Eerste Wereldoorlog meegemaakt?’ Ja, dat heeft hij. Als baby.