Onze waterbouwkundige kennis schiet danig tekort. Van een ’teensloot’ hadden we nog nooit gehoord. En ook het begrip ‘zandsproeien’ was onbekend.

We moesten wel meteen denken aan de vierkantegaatjesboor en de plintentrap… maar ‘zandsproeien’ en ’teensloot’ bestaan dus echt.

Het is volgens het vakblad H2O (waar we ook nog nooit van gehoord hadden) namelijk een “innovatieve methode voor stabiliteitsverbetering kades en dijken.”

Maar dat niet alleen, de Zaanstreek, en dan met name de Nauernasche Vaart, is deze innovatie toegepast door Beens Dredging. Hun eerste verslag dateert al van eind 2015, H2O besteedde er gister aandacht aan.

Het is een:

“zandsproeitechniek voor de verbetering van de stabiliteit van de kade langs de Nauernasche Vaart. Hierbij wordt zeer gecontroleerd een laag zand aangebracht op de laag baggerspecie in de teensloot parallel aan het dijklichaam. Daardoor is het niet nodig de baggerspecie eerst uit de sloot te verwijderen en af te voeren. Het resultaat is een geconsolideerde specielaag die onderdeel uitmaakt van de constructie van de dijk. Minder ruimtebeslag, duurzaam hergebruik van de baggerspecie als bouwstof en een directe stabiliteitsverbetering tijdens de uitvoering, zijn enkele belangrijke voordelen.”

Lees hier het hele artikel en leer alles over zandsproeitechniek, teensloten, dijklichamen, baggerspecie, kraanschepen, waterbassins, consolidatiesnelheid, secundaire waterkering, schuifweerstand, ophoogslagen, zakbakens en zettingsanalyse.

Foto’s van de H2O-website.