Een concert met liedjes uit alle windstreken, dat was wat de Zaanse dirigent en arrangeur Arthur Wagenaar en de leden van het New Moon Orchestra het publiek zondag namiddag bij Fluxus voorschotelde. Na een lange periode, waarin Corona het samen musiceren had stil gelegd, zag je de blijdschap bij de musici nu ze eindelijk weer samen konden spelen en zingen. 

Door: Winnie de Wit

Het orkest is een initiatief van Fluxus en De Sluis en de leden zijn veelal nieuwkomers – de een al wat langer een nieuwe Zaankanter dan de ander. Het leuke van dit orkest is dan ook, dat het je laat kennismaken met de muziek uit al die verschillende landen. Bijzonder is dat alle vier de zangers in al die talen ook zingen.

Liederen van ver

Tijdens het hele concert vertelden degene die een lied had uitgekozen iets over dat lied – daarbij was het Nederlands nog niet voor iedereen heel gemakkelijk. Het eerste lied was een grappig Turks nummer, gekozen door een Nederlandse die al lang in Zaanstad woont. Zij heeft Turks gestudeerd en heeft de saz leren bespelen. Het verhaaltje ging over een vrouw die na haar trouwen bij haar mans familie in huis komt, daar keihard moet buffelen en dan ook nog eens door haar schoonmoeder niet al te aardig wordt behandeld. Liefde, met een zwarte rand dus. 
Daarna volgende veel echt romantische liefdesliederen, uit Ethiopië, Afghanistan en een bekend Libanees lied van nationaal icoon en zangeres Fairuz. Het klonk prachtig uit de mond van de Syriër die nu 4 jaar in Nederland verblijft. Samen met een eveneens uit Syrië afkomstige toetsenist, klonk er nog een prachtig Syrisch lied, dat maar liefst 700 jaar geleden werd geschreven.

Heimwee naar de Molukken 

Van de 4 aanwezige zangers waren er  drie zussen van elkaar, en de man van een van hen speelde mee op gitaar. Die zussen zongen prachtig meerstemming een lied van verlangen naar de Molukken, met een solo voor de gitarist.

Een Noors lied – geschreven door de betovergrootvader van de half Noorse cellist, die het ook prachtig zong – ging over een liefde die niet mocht zijn. Hij beschrijft zijn mooie geliefde uit het andere dal, zij zullen gaan trouwen, maar dan vindt zij alsnog een ander, en blijft zijn liefde verder onbeantwoord. Nog een andere opvallende Scandinavische noot was het stuk dat de dwarsfluitist koos, afkomstig uit IJsland: het had prachtige zangpartijen.

Het was een boeiend, swingend en ontroerend concert, en hopelijk kunnen veel mensen dit bijzondere orkest gaan zien optreden, tijdens de Uitmarkt, die op 11 september op het Bullekerkplein – of beter: het Trijntje Jansdochterplein – zal plaatsvinden.