Zaanstad moet een echt poppodium krijgen. Sinds de ‘grote Kade’ dicht is, is het behelpen in Zaanstad. Een podium moet kunnen wedijveren met Podium De Victorie, Het Patronaat of P3.

Dat vindt Sandra van Rij, actief als pleitbezorger van meer live muziek in Zaanstad (en samensteller van de wekelijkse Orkaan-concertagenda).

De Rubriek Orkaan-opinie bevat bijdragen van lezers van De Orkaan.

—

Jazz in Serah, Stichting Roots aan de Zaan, De Groote Weiver en Podium De Flux (onderdeel van Fluxus) worden deels (nog) gesubsidieerd. Omdat aan deze subsidie de verplichting hangt om kostendekkend te zijn, worden er bij de evenementen van deze gelegenheden lage entreekosten gevraagd. Naar mijn persoonlijke mening: te laag.

In principe mogen wij allemaal god op onze blote knieën danken voor zo’n enorm drijvende kracht als Vincent Kruger (manager Podium De Flux) die wel 5 ballen omhoog houdt (spelenderwijs) en daarmee een intercultureel netwerk voor het Zaanse aantrekt. Dat vergt enorme inspanning en die man bezit ook zoveel positive flow.

Wurgconstructie
In deze situatie blijft de Zaanse entertainmentindustrie voorlopig “hangen” in afwachting van een uiterst langzame bureaucratische en kleingeestige Figaro. In vergelijking met andere steden is dit een soort “wurgconstructie”. Het ontbreekt Zaanstad nu al jaren (sinds het sluiten van “De Grote Kade”) aan een gelegenheid met een groot genoeg podium en publieksruimte om werkelijk substantieel publiek te trekken en een varia aan shows te bieden.

Een van de voorwaarden voor een goed functionerende gemeenschap is dat jonge mensen in hun talenten iedere keer dat zij optreden een stapje verder kunnen komen binnen de bescherming van hun eigen gemeenschap. Zo leren ze om uiteindelijk uit te kunnen vliegen. En dat ontbreekt momenteel in het Zaanse. Er zit een enorm hiaat in. En dan heb ik het over alle genres muziek, dus ook barok, klassiek, jazz, blues, rock, pop en alle verdere of tussen varianten.

Gezichtsverlies
Poppodia’s wisselen bands uit. Leuk voor onze bands als ze mogen spelen in bijvoorbeeld Podium De Victorie, Patronaat of P3, Paradiso of Melkweg, maar niet leuk voor de bands, uit andere gemeenten die terug uitgenodigd worden. Zij spelen dan in kleine zaanse gelegenheden. Dat is een enorm gezichtsverlies voor de Zaanstreek, beter bekend als een spottende “Top van de Randstad”.

Ik doe dagelijks mijn uiterste best om het Zaanse talent zo goed mogelijk te etaleren met het webkrantje Plakband, mijn concertagenda bij Zaanradio en de live concertagenda via De Orkaan om entertainment in de Zaanstreek en met name de live bands, waarvan velen bovengemiddeld goed presteren, omhoog te houden in barre tijden.

Kippenhok-mentaliteit
In het geval “Figaro” wens ik dus zeer zeker niet het kippenhok-mentaliteit om de cultuurclustering te verwezenlijken en wens dat iedereen een mind-set aanneemt, die het eigen ego overstijgt. We zijn tenslotte bezig voor de kinderen van onze (klein)kinderen en met die visie wil ik de samenwerkende partners de strenge opdracht geven om de antenne te richten op elkaars raakvlakken en op die punten de handen in elkaar te slaan met de overtuiging: “Dit gaan wij doen: samen geschiedenis schrijven”.

En de politiek? Die heeft maar te pikken wat het volk wil. Hun salarissen, bonussen en reiskostenforfait worden door onze belastingcenten opgebracht. En op dit woordje “onze” rust tegenwoordig een veel grotere verantwoording dan wij kunnen bevatten. Op “onze” belastingcenten zit een hoop verdriet in de samenleving. Bijeengebracht door vele mensen, die ziek zijn geworden of werkeloos of die helaas al heen zijn.

De nieuwe generaties talent verdienen het niet dat er “even” geen goed cultuurcentrum of poppodium voorhanden is. Zij verdienen wel dat zij dan elders mogen optreden zonder schaamte op de wangen omdat er “iets” in het Zaanse ontbreekt.