“Maak van het opruimen van zwerfvuil een wedstrijd” dacht Corine Gorter. Een batlle om plastic, flesjes, papieren en blikjes op te ruimen.

Een soort “Zaanse Schonen Lite”, want kinderen zijn minder lui dan volwassenen, ze zijn graag buiten terwijl de prikstok een magische aantrekkingskracht op ze uitoefent.

De Rubriek Orkaan-opinie bevat bijdragen van lezers van De Orkaan.

—

Al fietsend of wandelend door het Zaanse landschap kom je best vaak afval tegen. Het is bijna gewoon geworden flesjes en blikjes tussen het frisse groen te zien, of uiteengerafelde plastic zakjes, die in de takjes van struiken blijven hangen. Ik hoorde pas enkele jaren terug over de plastic soep die in de oceaan drijft en uiteenvalt in kleine stukjes die door vissen worden opgeslokt, zoals de tonijn op je bord.

Plasticdeeltjes schijnen inmiddels ook al in ons drinkwater rond te drijven, waarbij me dan toch het vermoeden bekruipt dat dit wel invloed op onze gezondheid moét hebben en dat die invloed wel eens niet zo heel positief zou kunnen zijn.

Er zijn al aardig wat mensen actief die met enige regelmaat bij elkaar komen om gezellig samen afval bij elkaar te sprokkelen, zoals de Zaanse Schonen, onder het motto: ik erger me niet aan afval, ik ruim ’t op! Een fraai motto, maar zeg nu zelf: er ligt meer afval dan een handjevol mensen op kan ruimen en zou het niet veel handiger zijn wanneer we onze kinderen leren wat minder troep te laten rondslingeren?

Voeg daar nog een filmpje aan toe over de gevolgen van plastic soep voor zeedieren, laat een foto van een dode zeevogel zien met de kilo’s plastic die in zijn kleine maag zijn gevonden en voilà, we hebben een nieuwe generatie Ecojeugd gekweekt.

Prikstok
Nu zijn mensen niet zomaar bereid iets te doen voor het milieu. Sterker nog, de meesten zijn daar helemaal niet zo gemakkelijk voor te porren. Pas wanneer de dood zowat aan onze deur bonst zijn we bereid te veranderen, en dan nog met flinke tegenzin. Nu zijn kinderen gelukkig een stuk ‘kneedbaarder’, minder lui dan volwassenen (alhoewel) en zijn ze ook nog eens graag buiten. Er is dus nog hoop!

Bovendien oefent de prikstok een magische aantrekkingskracht uit op kinderen. Ik merk dit altijd wanneer ik het weer eens niet kan laten de plaatselijke speeltuin van zijn troep te verlossen. Kortom, ik denk dat die Zaanse Schonen best wat extra handen kunnen gebruiken. Maak er een hippe battle van waarmee je iets kan verdienen, zet iets op het spel en het zou zomaar kunnen dat je een paar weken later woont in de schoonste stad van Nederland. Dat noem ik nog eens een win-winsituatie.

En wat als je, als prijs, nu eens een stapel boeken uitdeelt voor de schoolbibliotheek? Ik heb met eigen ogen gezien dat die bibliotheken soms uitpuilen van de oude, saaie, suffe boeken. Ja echt, saaie, suffe boeken bestaan (ik weet ook niet wie die schrijft, maar tips voor leuke boeken heb ik wel!) en ik kan me gewoon niet voorstellen dat je daarvan zin in lezen krijgt.

Zaanse zwerfiebattle
Toeval wil dat het karma van de gemeente Zaanstad op het gebied van wegbezuinigen van bibliotheekfilialen, nodig een inhaalslag moet maken. Het zou een mooi gebaar zijn en tevens een kans om die geletterdheid, die landelijk veel aandacht krijgt omdat het nogal te wensen over laat, te bevorderen. En de scholen die niet meedoen? Daar dumpen we natuurlijk al die zakken vol afval op het plein, samen met de saaie, suffe boeken.

Dit idee voor een Zaanse zwerfiebattle kwam op een dag zomaar langsfladderen, en misschien dat je tijdens je wandeling of fietstocht ook eens een blik kunt werpen op de berm, in plaats van in de berm, en het met mij eens bent dat het inderdaad best wel wat schoner kan. Ik hoop dat er iemand is die iets met dit idee wil gaan doen zodat het niet zinloos verder wappert en in de takjes van een struik blijft hangen tot het vergaat. De Zaanse zwerfiebattle, fladdert het voort!