‘Ongelofelijk dat dit allemaal kan in onze maatschappij’ en ‘Kolere zeg, of je een emmer leeggooit, een heeeeele grote ook nog en dat in een bewoond gebied’ ‘We hoeven het schilderwerk niet schoon te maken, het valt er vanzelf af’, ‘De burgers moeten ik weet niet wat doen om de uitstoot te verminderen maar de groten onder ons kunnen dus gewoon hun gang gaan’, ‘Waar ligt de grens bij onze gemeentebestuurders? Ik zie hem niet…’ 

Lees de reacties onder het stuk over de vergunning voor de exploitatie van de gehele inrichting van Olam Cocoa BV, en je beseft dat er een zenuw geraakt is.

Ook Ron Sman, oud-voorzitter van Stichting Kalverpolder liet zijn licht schijnen, en omdat we zijn invalshoek als oud-voorzitter van De Kalverpolder kundig, praktisch concreet en verassend vonden*, plaatsen we zijn bijdrage hier 1:1.

Vechten tegen de bierkaai

Er worden momenteel uit de algemene middelen (dus uit de portemonnaie van de burger) zeer grote bedragen uitgegeven door de Provincie Noord-Holland voor herstel van de biodiversiteit in Zaanse veenweidegebieden.

Dit gebeurt op dit moment in de Polder Westzaan (het Guisveld, het Westzijderveld en de Reef) en in de Kalverpolder. Staatsbosbeheer en vele vrijwilligers werken daarbij al jarenlang zeer hard om onder meer de ammoniak- en stikstofschade op vooral de hiervoor zeer kwetsbare veenmosrietlandjes te lijf te gaan. Deze veenmosrietlandjes zijn een belangrijk onderdeel van de te realiseren natuurdoelen van Natura-2000.

Vrijwilligers en terreinbeheerders voeren al jaren een bijna te verliezen strijd tegen onder meer braam- en boomopslag in de Zaanse veenweidegebieden en de sterke kwalitatieve achteruitgang van veenmosrielandjes, voor een deel veroorzaakt door uitgestoten stikstof en ammoniak. Tegen omvangrijke stikstof- en ammoniakuitstoot is niet op te werken Zij zien dat de natuurdoelen van Natura-2000 sinds de inwerkingtreding van de regelgeving steeds verder uit het zicht raken.

De natuur delft weer het onderspit

Waartoe leidt de nieuwe vergunning van Olam? Ammoniak zal in nog hogere mate uitgestrooid blijven worden over deze bijzondere Natura-2000 gebieden. Immers de vergunning wordt daarbij nota bene voor onder meer een uitstoot van 80 ton ammoniak gegeven, terwijl de huidige uitstoot 57 ton bedraagt. Het betekent dat Olam met een verdere toeneming van uitstoot van deze schadelijke stoffen rekening houdt.

De natuur delft, beste lezers van de Orkaan, weer het onderspit. En dat is in strijd is met het huidige landelijk en provinciaal beleid. Het uiteenlopen van enerzijds omvangrijke provinciale investeringen in natuurherstel en anderzijds het blijvend toestaan van omvangrijke natuurvernietigende uitstoot klopt natuurlijk niet en is ook niet te begrijpen. 

Hoe kan men de motivatie van de vele Zaanse vrijwilligers en van de medewerkers van onze natuurbeheerders op peil houden is een belangrijke vraag, die zeker aan de voor Natura-2000 verantwoordelijke Provincie gesteld moet worden. Het verlenen van de vergunning aan Olam leidt er ook in de toekomst toe dat natuurbeheer in de Zaanse Natura-2000 gebieden voor een groot deel vechten tegen de bierkaai zal blijven.

Ron Sman, oud-voorzitter Stichting Kalverpolder


* We wilden de intro niet al te lang maken omdat het om de boodschap gaat, maar niet alleen wij hebben Ron Sman hoog zitten, hij is ook Erepenning-houder van Zaanstad. In zijn geval vinden we dat meer dan terecht.