Het was een bijzonder gezicht. Toen donkerte Zaandam zaterdagavond overviel, lichtte het complex van voetbalclub Hercules Zaandam juist op. Bij het ingaan van de avond was het tijd voor de Voetbal Varia Ledsvoetbal Cup, waar jonge voetballertjes vanuit de hele regio voor naar het complex waren gekomen. Ook De Orkaan was erbij.

Het weekend van 13 tot 15 december betekende eigenlijk het begin van de winterstop, maar niet voor de geluksvogels die op de veertiende nog voor een laatste keer het veld op gingen in 2024. En wel ’s avonds, zonder fel schijnende lichtmasten, maar met led-verlichting. Langs de lijn, op de doelen en ballen en in de hesjes van de spelers.

Uniek

Zie je dan nog maar eens te onderscheiden. Nou, de spelertjes draaiden er hun hand niet voor om. Juist in zulke omstandigheden wilden ze allemaal op hun best zijn. Want wie kan er zeggen dat hij een goal gemaakt heeft in het donker? Na zaterdagavond in ieder geval een stuk meer tientallen trotse talentjes uit de Zaanstreek. En trouwens ook daarbuiten. Langs de lijn vertelt organisator Marco van Langelaar van Voetbal Varia:

‘Een club als Limmen is er ook, er is zelfs een team uit Huizen bij. Dat vind ik het mooie. Meestal zetten de clubs, via partner Ledsvoetbal!, een avond als deze op voor hun eigen spelers, hier komen ze allemaal bij elkaar voor potjes tegen elkaar. Uniek! De laatste teams spelen door tot 21.30 uur. Allemaal langer opblijven omdat je moet voetballen, hoe mooi is dat?’

Van Langelaar is blij met wat hij voor elkaar heeft gekregen. En terecht. Voetballertjes van 24 teams van 12 verschillende clubs kijken de hele avond hun ogen uit. ‘En de trainers vinden het ook top, schrijf dat maar op’, zegt een begeleider van ZCFC in het voorbijgaan.

Voetbalautomatismen

Rond de klok van 19.00 uur was het inmiddels echt pikdonker. Toch blijven sommigen voetbalautomatismen nou eenmaal altijd aanwezig, ook in deze omstandigheden. Het met totaal onzichtbare armen zwaaien bij het vragen om een bal, het zeuren op de scheidsrechter omdat hij in een duistere uithoek van het veld had moeten zien dat het toch echt een corner was en geen doeltrap. Fascinerend.

Net als het gedrag van sommige coaches. Zoekend naar een balans tussen de glimlach en de serieuze noot. Het gaat de een wat beter af dan de ander. ‘Maak ze kapot’, roept een Hercules-begeleider toch iets te verbeten. Een van zijn spelers maakt de situatie al snel weer passend bij de avond. ‘Wat? Is m’n lampje kapot?’.

Panna

Het mooiste moment van de avond moet dan nog komen. Rond een uur of acht zet een speler van Sporting Krommenie een actie in op een wat uitzichtloze plek. Een fractie later is hij er opeens langs. Ogen en camera’s kunnen het niet bewijzen, maar aan de bewegingen van de jonge Krommenieër en zijn tegenstander lijkt het toch op te maken; er is zojuist een panna uitgedeeld.

En dat terwijl hij de benen van zijn tegenstander nauwelijks zag. Alleen de borst van de spelers was immers verlicht. Intuïtie, instinct… Als je een stijlvolle panna uitdeelt onder deze omstandigheden, dan ben je toch een hele grote. Het toernooi was puur voor de fun, maar als er dan toch een prijs uitgedeeld moet worden, geeft De Orkaan hem aan het blonde middenveldertje van Sporting Krommenie.

Door Hugo Heinen.