Wat we zouden wensen wanneer we slechts één wens zouden mogen doen? Toen we nog maar een klein Orkaantje waren wisten we het wel: we wensten er duizend wensen bij. 

Maar dat was vroeger en tegenwoordig valt er weinig te wensen. 

Hoewel…. op een plekje in Zaanstad, misschien wel waar je het niet verwacht, lijkt een luikje naar ongekende mogelijkheden open te staan. 

Verborgen achter afvalbakken, we verklappen niet waar (denk: Czaar Peterstraat /Hogedijk /Nicolaasstraat/ Dam), plaatste ZNSTD een bord met daarop starende ogen boven de tekst ‘Afvalzakken horen in de container’ en daarbij -let op, komt ie- een blanco, zelf in te vullen cheque, voor je boete! 

Kijk! Als dat geen magisch luikje is! 

Het lijkt er dus op dat je zelf het bedrag van je boete mag invullen. 

Wij togen met een stinkende afvalzak naar de plek, en zetten hem naast de container. We overwogen min(!) een triljard in te vullen op het blanco vak, maar kozen toen bescheiden voor min een miljoen. Het moet wel realistisch blijven.

We worden rijk!

We zijn benieuwd wat dit giebelegeintje onze gemeenschap gaat kosten. Al zijn we eigenlijk van mening dat sprookjes onbetaalbaar zijn. 

De foto’s zijn van Katja Zwart.