De kraker in de 4e klasse tussen OFC en ZVC’22 heeft de winnaar een bonus opgeleverd. Door de 3-0 zege mag OFC zich medekoploper noemen terwijl ZVC ’22 even pas op de plaats moet maken. Het was zaterdagmiddag een wedstrijd met duidelijk twee kanten.

Naast de wedstrijd in Oostzaan was er nog een andere topper. Koploper op doelsaldo SVW’27 speelde tegen de nummer vier van de ranglijst DZS en won met 4-1. Omdat Jong Hercules maar een puntje pakte hebben OFC en SVW nu een klein gaatje geslagen op de eerste achtervolgers. Vandaar de bonus.

Goed begin ZVC ’22

De eerste helft was voor het grootste gedeelte voor de Zaandamse fusieclub. Beide ploegen bleven ruim een kwartier lang aan elkaar gewaagd, maar daarna namen de bezoekers het initiatief over. Wat vooral bleef hangen was het beeld dat de Oostzaners aanvallend zo onmachtig oogden. Er kwam bij tijd en wijle wat dreiging van de vleugels, maar de vooraf gevreesde aanvalsleider Rouchan Khairi kreeg maar weinig ballen om wat mee te doen. Ook bleek de ZVC ’22-verdediging een niet te nemen vesting.

Nee, dan ZVC. Die ploeg was wel bereid om de mouwen op te stropen en ging driftig op zoek naar de openingstreffer. Aangejaagd door de immer strijdlustige aanvoerder Brian Klein Reesink waren er ook mogelijkheden. Na een klein kwartier mocht Erkan Malkoc de eerste kans noteren, hij kwam tot in de zestien meter maar had wel twee verdedigers in de nek hijgen en zag zijn poging stranden.

De zon scheen letterlijk op OFC-goalie Nick Beerens. Eerst tikte hij een knal van Klein Reesink over zijn lat en even later ranselde hij een laag schot van Malkoc naast de dichtstbijzijnde paal. Op het afstandsschot van Gijs Gastkemper hoefde hij niets te doen, die ging net over het doel. Mocht ZVC ’22 het zich dan aanrekenen dat het niet op voorsprong stond?

Op dat antwoord hoefden de toegestroomde bezoekers niet lang te wachten. Demio Walberg tikte na een voorzet vanaf links raak om dat vervolgens twintig minuten later nog een keer te doen. Daarmee was de wedstrijd na iets meer dan zeventig minuten wel gespeeld. Hoewel ZVC ’22 het bleef proberen, mocht het nog van geluk spreken dat alleen Tim Zwanepol vlak voor eindsignaal nog scoorde. De onneembare vesting voor rust bleek in de tweede helft regelmatig wat stenen te missen.

Koelkast

En zo moeten de ambities van de Zaanse Voetbal Combinatie even de koelkast in, in een competitie waarvan de bovenste ploegen elkaar niet veel ontlopen. Clubtopscorer Onur Sariçam had daar evenwel geen boodschap aan en baalde logischerwijs van het resultaat.

‘Wij moeten gewoon met een voorsprong de rust in gaan. Als wij de eerste goal maken, dan spelen we een wedstrijd zoals OFC dat na rust heeft gedaan. Maar in de tweede helft speelden we niet meer in onze kracht. Wij missen een paar spelers en hebben twee jongens met pijntjes. Die moeten niet door de as opbouwen. Dat deden ze wel, daar ging het fout en komen die doelpunten uit. In de eerste helft ging dat wel goed, via de zijkanten of een lange bal.’

Demio Walberg mocht zich met twee treffers toch wel de man van de wedstrijd noemen. Hij kreeg familiesteun, broer Jarno was eenmaal aangever en zijn grootouders zaten op de tribune. Dat was wel hard nodig, zeker na het eerste bedrijf.

‘Dit was toch wel een lastige tegenstander. De eerste helft kwamen we er weinig aan en wonnen we ook geen enkele keer de tweede bal. Er was toch wel een kleine donderspeech in de rust en toen hebben we het een en ander omgezet. Dat was daarna ook te zien want toen zaten we er wel gelijk bovenop. Met mijn doelpunten ben ik ook erg tevreden. Het belangrijkste is dat we hebben gewonnen en dat we bovenin blijven meedraaien.’

Door: John Leppink. (Tekst en foto’s) Foto boven: OFC juicht, ZVC ’22 baalt. Demio Walberg op weg naar de supporters na zijn tweede goal.