Ine werkt met de Dood. Niet letterlijk en figuurlijk natuurlijk. Ze maakt werken, grafmonumenten, beeldjes, urnen en andere producten in samenwerking met nabestaanden die te maken hebben met de dood van hun geliefden.

Toen product ontwerpster Ine Mulder in 2008 haar moeder verloor stond ze voor een groot probleem: er leek nergens een passend kunstwerk voor haar moeders graf te vinden te zijn. Ze besloot toen zelf aan de slag te gaan met haar geliefde materiaal beton. Dit viel zo in de smaak dat ze een aantal jaren later, in 2014, begon met haar eigen studio: Monumentalista opende haar deuren in Westzaan.

Jizo

Niet veel later ontdekte ze aan de hand van klanten een wel heel speciaal figuur. Het stel dat aan haar deur kwam kloppen was net hun jonge kindje verloren en vonden hun troost in de Japanse figuur Jizo, die zij tegen het lijf liepen tijdens een reis door Japan. De van oorsprong boeddhistische Jizo zou volgens de Japanse legende ongeboren baby’s en overleden kinderen beschermen. De bescherming hadden zij nodig omdat er in het boeddhisme wordt geloofd in reïncarnatie, maar zonder levenservaring mogen de zielen van de kinderen niet doorreizen naar een volgend leven of het hiernamaals. Jizo helpt deze jonge zielen om ze in zijn mouwen te verstoppen om ze zo het hiernamaals in te smokkelen.

Jizo werd een speciaal karakter voor Ine en ze besloot het haar missie te maken om Jizo te introduceren aan Nederlanders. Er zijn namelijk geen Nederlandse rituelen of figuren die mensen kunnen helpen in de rouw van miskramen, overleden baby’s en abortussen.

Naast de (ongeveer) drie grafmonumenten per jaar die ze maakt, is Ine nu vooral bezig met het produceren van urnen, beeldjes en munten in de vorm van Jizo. Maar daarnaast heeft ze genoeg andere projecten. De Memory Makers, kleine gedenksteentjes in de vorm van bijvoorbeeld hartjes of sterretjes van beton die uit kunnen worden gedeeld bij begrafenissen of herdenkingsdiensten zijn echter nogal arbeidsintensief. Daarom hoopt ze in de toekomst contact te kunnen leggen met de gevangenis in Westzaan, in de hoop dat gedetineerden haar kunnen helpen met de productie.

Hergebruik

In Nederland worden er veel graven geruimd. Vaak na 12 jaar moet er opnieuw worden betaald voor de ‘huurperiode’ van een graf en wanneer de nabestaanden besluiten om het graf niet langer te huren wordt het graf geruimd, net zoals een grafsteen. In overeenstemming met de nabestaanden besloot Ine te werken met het kostbare steen van het geruimde graf, dat anders zo de container in zou verdwijnen.

Ze ontwerpt nu kandelaars met deze oude grafstenen, die ze soms aanvult met bladgoud.

Ine’s werk biedt meer dan kunst; het biedt troost en herinnering. En misschien is dat wel precies wat er nodig is.

Door Remi Kerkhoven. Foto’s Monumentalista.