Terwijl ik een stukje tik over het belang van bij-vriendelijke bloemen en planten, zoemt er een merel-onvriendelijke bromvlieg over mijn hoofd.
Ik probeer hem te negeren, maar steeds als ik mezelf heb wijsgemaakt dat het wel meevalt, zet hij een tandje bij. Waarschijnlijk zit er een volumeknop op zijn harige borst, waaraan hij draait als hij vindt dat ik te zen begin te raken.
Mijn handen jeuken en de Kitsch Kitchen-mintgroene vliegenmepper op mijn bureau lonkt.
Ronald, want zo heet hij inmiddels, is zich niet bewust van enig gevaar. Of misschien wel, en maakt het hem niet uit. Verbeten brommend verfijnt hij zijn kamikaze-skills, en soms komt hij zo dichtbij dat ik voel hoe de lucht zich verplaatst.
Als hij even op krachten komt tegen mijn raam pak ik de mepper. Hij laat me heel dichtbij komen, zijn dooraderde vleugels zien er fragiel uit. Hij siddert, waarbij hij een kort hoog brommetje uitstoot. Een begroeting? Ik besluit nog even te wachten. Misschien is hij het zelf ook zat.
Zodra ik weer zit te typen kiest hij het luchtruim, en ik probeer zijn geluid binnen te laten komen als achtergrondmuziek van de natuur. Dat lukt niet.
‘Waar zijn bromvliegen goed voor?’ google ik en dat maakt het er niet beter op voor hem. Ja, hij ruimt afval op, maar dat kan ik zelf ook wel. En hij zit stampvol smerige bacteriën.
Dan landt hij op het scherm van mijn laptop. Ik kijk in zijn lelijke facetogen en weet dat ik hem niet kan doden.
Ze zijn dol op zoet lees ik op het scherm, maar alcohol vinden ze niet te pruimen. Ik trek een fles wijn open en proost met Ronnie. Mijn nieuwe vriend.
Zo leuk hoe jij over de Bromvlieg schrijft en hem laat leven.
Zo schreef ik dit verhaaltje over een mug
Misschien vindt jij het leuk om te lezen.
|Prettig jou te lezen.
Een ontmoeting in de nacht met een mug.
Ik word wakker van het gezoem van een mug die over mijn slaperige hoofd vliegt.
Ik doe het licht aan en zie op de muur een mug zitten.
Ik pak een krant en net voor ik hem dood wil slaan hoor ik een piepklein stemmetje.
Ach, alsjeblieft sla mij niet dood,ik heb honger en wil alleen maar een klein beetje bloed van jou.
Mijn hand blijft stil staan in de lucht met de krant er nog in
verbaast kijk ik naar die mug op de muur.
Ik leg dan de krant neer en vraag waarom hij niet buiten is gaan zoeken naar een koe of een schaap die hij dan kan gaan prikken.
De mug antwoord dan dat hij daar te zwak voor is geworden.
Ik krijg medelijden met die arme mug en ik zeg tegen hem dat hij 1x in mijn arm mag prikken,
maar dan moet hij daarna het raam uit vliegen naar buiten.
De mug belooft dat en ik steek mijn arm uit, de mug vlieg op mijn arm en prik en zuigt zijn buikje dikker.
Daarna doe ik voor hem het raam open en met een vrolijk dag tot de volgende keer vliegt hij weer weg.
Ik kruip mijn bed weer in en val in slaap.
Eigenlijk hebben muggen het zwaar.
Zij moeten altijd op zoek naar hun eten en ik kan zo aan tafel gaan.
waar het eten klaar zal staan.
De volgende avond laat ik het raam toch maar voor de zekerheid dicht.
Stel je voor dat mijn mug weer honger heeft!
Geschreven door Jet van Bakkum.
:-) Een lief verhaaltje en een lieve reactie! Dank je.
Goedemorgen Merel,
Van mij had het verslag wel langer gemogen.Petje af voor Ronnie die zich mooi niet liet vangen.Bromvliegen zijn ook nuttige diertjes en die facetogen kunnen alles rondom hun heen zien dus hij ziet jou snel aankomen. Sluit vriendschap met hem en vertel ons meer over jullie belevenissen.
Fijne werkdag met Ronnie.
Ik heb idd nog nooit een bezopen bromvlieg gezien. Leuk Merel!
Nou ja,je kan in ieder geval later bij de Brijder o.i.d. zeggen:
Het komt door Ronald...de .......