Gister is 50% van de CD van Dirk Witte ingezongen in het Zaantheater. En wij waren erbij.
We zongen mee met Ferry Heijne en zijn dochter Inez, leefden mee met Suzan Slinger die haar tekst even kwijt was, waanden ons op de vierkante meter een vorst met Huub van der Lubbe, vonden die Angela Groothuizen in het wild veel leuker dan op tv, pinkten een traan weg bij een liedje van Joei Bakker en zagen dat de ware koning toch Freek was.
Holland’s Next Topmodel
De mensen die ervoor kozen om thuis Holland’s Next Topmodel of Oorlog in de keuken van Gordon Ramsay te kijken hadden ongelijk, maar gedane zaken nemen geen keer en dit was eenmalig, ’t komt nooit meer.
Laatste kans!
Wel heb je vanavond een frisse kans op een gedenkwaardige avond. Deel 2 van de CD wordt opgenomen en er schijnt nog plaats te zijn! Maarten Peters, Stanley Burleson, Anouk van der Laan, Jolanda van Zeelt, Margriet Eshuijs… als ze maar half zo goed zijn als de goden van gister, dan wordt het de moeite waard. Bij twijfel doen.
Reserveer bij het Zaantheater.
Huub van der Lubbe van De Dijk zong Dirk Witte’s signature song “Mensch Durf te Leven!”
Angela startte een paar keer opnieuw, maar dat was geen straf, ze klonk goed.
Inez Heijne ondersteunt haar vader Ferry. Wij hopen dat De Kift haar permanent kan inlijven.
Suzan Slinger klonk als een klok na een peptalk van paps.
Op de header-foto Bruun Kuyt die aftrapte met M’n eerste.
En het affiche, geheel in jaren twintig stijl.
Wat Hans zegt.
Eigenlijk paste de 'valse start' van Suzan Slinger erg goed bij haar lied, 'Het portretje', dat tenslotte gaat over een vertwijfeld dappere, maar wanhopige vrouw. Ik ken deze tekst vanaf mijn vroegste jeugd (wij hadden thuis de versie van Jasperina de Jong op lp) en ik word er altijd weer door geraakt. Ook gisteren, toen Suzan het liedje uiteindelijk met verve bracht, twee voeten op de aarde, de tekst in de ene hand en de ander berustend langs haar lijf, de stem haast smekend in de hoge noten. Het waren voor mij de eerste tranen die avond, er zouden er meer volgen. Dankjewel Suzan, dankjewel Dirk Witte. En dankjewel Co Rol!