Gistermiddag lieten wij ons, samen met leden en introducees van De Maatschappij Zaanstreek-Waterland, bijpraten en rondleiden over en door het Meneba-complex in Wormerveer.  

Over tweeëneenhalve maand sluit de fabriek voorgoed haar deur. De minimale activiteiten die er nog waren, worden overgebracht naar Rotterdam, en wij kregen de kans om de productielijnen nog in werking te zien.

In april van dit jaar werd de intentieverklaring getekend tussen Zaanstad en Waterland Rael Estate, en sindsdien hebben de partijen niet stilgezeten.

Wethouder Songul Mutluer vertelde gisteren dat door te scrummen (een methode waarin je tweemaal zoveel klaarspeelt in dezelfde tijd, en waarbij je een hoop Post-lts verbruikt), de anterieure overeenkomst – een belangrijke volgende stap – zo goed als in de pocket is. ‘Pasklaar om te ondertekenen’ vult Waterland Real Estate-directeur Richard Kaagmans aan.

Mooi nieuws natuurlijk, want om de 622(!) woningen, waaronder betaalbare koop, onbetaalbare koop, middenhuur appartementen, sociale huur, loft appartementen en grondgebonden woningen staan de inwoners van Zaanstad te springen.

Zwembad!

Maar nu het belangrijkste nieuws van de middag! Het zat verstopt in een bijzin van Waterland Real Estate-directeur Richard Kaagmans over de toevoeging van commerciële functies, een hotel, een buurtwinkel en een bedrijfsverzamelgebouw…. Er komt… tromgeroffel… Een buitenzwembad! We krijgen een zwembad in de Zaan! Een zwembad! In de Zaan! Hihaaaaa!

Wij kunnen niet wachten! Bouwen die hap! (na de foto tikken we door)

Nog even over de bijeenkomst:

Hoogleraar Ellen van Bueren

Zij maakte indruk. Scherp onderbouwd waarschuwde ze ontwikkelaar en Zaanstad, voor de valkuilen, beren en kanonskogels die hun roze wolk bedreigen. Te hoge verwachtingen kunnen zorgen voor teleurstellingen. 622 woningen leveren een wagenpark op van heb ik jou daar, vervoer moet goed worden geregeld. En groene, duurzame doelen wil iedereen, maar de kosten moeten worden opgebracht.

Wethouder Songul Mutluer

De wethouder beseft heel goed dat de weg niet over rozen zal gaan. Toch zet ze er vol goede moed haar schouders onder, en is ze van plan het pad te bedwingen. Desnoods op haar hoge (mooie!) hakken:

‘Dit is een kans om te werken en te wonen, om samen te leven, om een nieuwe invulling te geven, maar het belangrijkste is om een nieuwe betekenis te geven aan dit unieke DNA van Zaanstad, aan dit prachtige complex aan de Zaan.’

Voorzitter Guido Voss

De voorzitter van De Maatschappij durfde te dromen. In variatie op Donalds Trumptower zag hij een eigen toren voor zich op het Meneba-complex: De Vossilo

Leerlingen van het Bertrand Russell College

Zo’n vijftien leerlingen van het Bertrand Russell stalen de show. Onder leiding van hun leraar Marco Olij – in hun vrije tijd! – debatteerden ze over wonen in Zaanstad Noord. Stuk voor stuk kwamen ze goed uit hun woorden. Argumenten brachten ze met respect en er werd naar elkaar geluisterd.

Een van de leerlingen vertelde dat er weinig was voor de jeugd: de kroeg komen ze niet in, een rijbewijs hebben ze nog niet, hangplekken zijn schaars, en thuis worden ze eruit geschopt: ‘Ga eens wat doen’. Over het Meneba-project uitte een van de dames haar teleurstelling: ‘Het valt me op dat het milieuaspect wordt gezien als een moetje. Terwijl het juist een kans is om het goed te doen.’ En burgerinspraak werd door een van de leerlingen belangrijk geacht, maar: ‘De beslissingen moeten uiteindelijk genomen worden door de experts, zij hebben ervoor geleerd’.