Sommige tradities verdwijnen of gaan mee met de tijd.
Rond 1900 werden er door Zaanse belhamels brandnetels, dode ratten, katten of kikkers aan deuren gehangen. Het liefst bij de wat chiquere huizen, zodat de schoffies geld konden vragen voor het verwijderen ervan.
Heel vroeg in de ochtend werd er met brievenbussen geklepperd, met eieren gegooid, zeep of boter op ramen gesmeerd, op pannen geslagen er ontstonden spontane vreugdevuren door de hele streek. Het hoge ondeugende boevengehalte gaf het volksfeestje zijn charme.
Vergunning
Tegenwoordig vraag je een vergunning aan. Vervolgens buigt het college van Burgemeester en Wethouders zich over de aanvraag, waarop je ambtshalve op grond van artikel 5:56 van de algemene plaatselijke verordening vanaf 23:00 uur een stapel onbehandeld hout van maximaal 16m2 onder toeziend oog van brandweer en Handhaving mag ontsteken. En wie weet, mits je je keurig gedraagt en de boel achteraf weer opruimt, ontvang je een heus certificaat met de tekst: “Ik ben een echte luilakvierder”.
Er zijn 8 vergunningen afgegeven waarvan maar liefst 4 in Westzaan.
Westzaan:
J.J. Allanstraat 11 (Achter op het erf/land)
J.J. Allanstraat 101 (Achter op het land)
J.J. Allanstraat 278 (Achter op het land)
Kanaaldijk (Nabij het Noordzeekanaal)
Assendelft:
Vaartdijk 24 achter (Manege Mulder) Harry Slinger komt zingen vanaf 20:00 uur!
Wormerveer:
Noordeinde (Tegenover de zendmast) ·
Zaandam:
Ringweg (Ter hoogte van distributiecentrum Aldi)
Havenbuurt (Helsingborgstraat)
We zijn benieuwd hoeveel spontane vuurtjes en feestjes er zullen ontstaan.
Hier een filmpje uit 1947. Toen mensen nog ongehoorzaam waren.
De foto linksboven komt uit ons onvolprezen gemeentearchief.
Ik kijk terug naar mijn Westzaner jeugd toen ik (in 1957) 12 jaar oud wsa. Warme bollen. Luilak-"s morgens vroeg bij de achterdeur van de bakkerij verkrijgbaar, nadat we aan kriminaliteit grenzend "kattenkwaad" hadden uitgehaald onder het zingen/schreeuwen van "..Luilak, Slaapzak Beddezak.." (De politie daags daarna nog op huisbezoek gehad...!)De avond daarvoor urenlang dropjes in een flesje water opgelost als luilakdrank voor 's nachts bij het vuur. (drank en drugs waren toen nog niet aan de orde) Sport was altijd om het vuur van nabijgelegen dorpen (Nauerna bijvoorbeeld) voortijdig in de fik te steken. Veelal ontaardde dit in hevige vechtpartijen met houten stokken van de luilakbult, waarbij een bloedneus nog het minste was wat je kon overkomen... (Er werd ook bij toerbeurt bij het fik geslapen om het te bewaken). Ja, het is nu heel wat tammer dan vroeger, ook hier in Groningen waar ik nu woon... Jammer? Toch wel een beetje omdat alles tegenwoordig zo van bovenaf geregeld moet worden.
Geen enkele luilakstapel in Krommenie! En dat terwijl in de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw Krommenie een zekere reputatie had. Iedere wijk zijn eigen vuur. Steeds hogere stapels. Vooral de Militaireweg, Krommeniedijk en het Blok konden er wat van. En dan de korriewedstrijden op de Heiligeweg, met ook hier die heerlijke warme bollen (uitgereikt in de Concertzaal) en als blijvende beloning een draagspeld van een molentje. Het mooiste was natuurlijk dat er voorafgaand aan het fikkie stoken (vreemd genoeg zeiden we in Krommenie fuk in plaats van fik) dingen gebeurden die de burgers en de politie niet welgevallig waren. Het was de bedoeling dat je uit handen van de politie bleef, maar er waren altijd wel een paar jongens die werden opgepakt en mee moesten naar het bureau. Het is allemaal erg braaf geworden.
Misschien verrast Krommenie ons wel en fukken ze geheel volgens traditie zonder vergunning!