Gisteren nam Hilda Raasing definitief afscheid als Algemeen directeur/commandant Veiligheidsregio Zaanstreek/ Waterland (VrZW) van de brandweer. Omdat een grootse afscheidsreceptie er niet in zou zitten, bezocht ze de afgelopen weken alle 23 posten waarvoor ze bijna negen jaar de verantwoording droeg.

Verschillende media besteedden daar aandacht aan, het NHD plaatste eergisteren bijvoorbeeld al een vol stuk, maar ook wij zochten naar een manier om zichtbaar te maken wat Raasing op haar kerfstok heeft, want dat is niet mis. Hoofd Brandweerzorg Frank Kuntz sprak haar toe, en wij mogen zijn speech 1:1 plaatsen. Betere woorden zouden wij niet kunnen vinden:

Lieve Hilda,

Geachte aanwezigen: in het bijzonder Tom; de partner van Hilda, Ilse; de zus van Hilda, Yan; een goede vriend van Hilda, collega’s hier aanwezig en collega’s die het afscheid van Hilda online volgen.

De afgelopen drie maanden stonden in het teken van afscheid nemen van heel veel mensen waar je afgelopen 8,5 jaar in je rol als directeur van VrZW en brandweercommandant mee hebt samengewerkt.

Zo’n afscheid, moet dat nu echt 3 maanden duren, zou je kunnen denken? De coronamaatregelen en de weerbarstigheid als het gaat om wel of niet verspoelen, maakten dat we creatief moesten zijn bij het organiseren. Eén groot knalfeest, waar iedereen bij was, dat zat er vanaf het begin al niet in, maar we hielden er ook rekening mee dat het helemaal niet door kon gaan. 

De afgelopen maanden bezocht jij iedere maandagavond twee brandweerposten. En tussendoor nog de jeugdkorpsen en de meldkamer. Een bijzondere manier van afscheid nemen en bijzonder goed geslaagd. Je hebt fantastische avonden beleefd waarin nog eens benadrukt werd hoe geliefd je bent onder alle medewerkers.

Inmiddels heb je ook afscheid genomen van al die overleggen waar je ons als organisatie in vertegenwoordigde. Directie Meldkamer Noord-Holland, Directeuren overleg Noordwest4, de Raad van Commandanten & Directeuren Veiligheidsregio’s…ik kan zo nog wel even doorgaan. En zojuist ben je in jouw laatste vergadering van Algemeen Bestuur van VrZW toegesproken door onze voorzitter Jan Hamming. 

Bij iedere laatste keer werd je toegesproken, soms zelfs drie keer door dezelfde collega. Alles is de afgelopen weken en maanden dus wel over jouw carrière gezegd. Dinsdag in het Managementteam liet ik je al weten daar niets te zeggen en het voor nu te bewaren. Ik zal pogen langs een rode lijn een beetje creatief alles nog een keer samen te vatten.

Je zit nu op een blauwe zetel die behoorlijk koninklijk aandoet. En dat koninklijke staat je eigenlijk heel goed. Het sluit ook mooi aan op de haast koninklijke wijze waarop je afscheid de afgelopen maanden vorm heeft gekregen. De rondgang langs alle brandweerposten, het uitzwaaien door collega’s. En misschien mogen we je ook wel een beetje de koningin van VrZW noemen. De manier waarop jij mensen hebt weten te verbinden laat namelijk zien dat je over koninklijke kwaliteiten beschikt. Je hebt VrZW de afgelopen jaren op een geweldige wijze vertegenwoordigd, zowel regionaal als in het land.  

Bij jouw start in 2012 lag er een belangrijke opdracht. In Zaanstreek-Waterland moest de gemeentelijke brandweer regionaliseren en ondergebracht worden bij VrZW. De organisatie groeide binnen 1 jaar uit van 60 medewerkers naar ruim 650, een vertienvoudiging. Voor deze regionalisering was, zowel bij bestuurders als medewerkers, niet veel draagvlak. Het was een ‘moetje’ vanuit de wet. De weg naar regionalisering was daardoor allesbehalve geplaveid. Op het gebied van personeel, systemen en structuren was er veel werk aan de winkel. Samen met de Ondernemingsraad moest een hele lijst van nieuwe regelingen overeengekomen worden. VrZW was toen tenslotte een nieuwe organisatie die eerst een fundament moest hebben wat stevig genoeg was om de organisatie te kunnen opbouwen. Vanwege financiële problemen bij gemeenten werd er ook een taakstelling van €1,2 miljoen opgelegd. 

Met een geheel nieuw team ging jij aan de gang, werden inrichtingsplannen opgesteld en de organisatie opnieuw ingericht. Voor de brandweer werd een nieuw repressief dekkingsplan opgesteld wat er voor zorgde dat er veel intensiever werd samengewerkt maar waarin ook pijnlijke besluiten werden genomen als het sluiten van vier brandweerposten.

De eerste jaren verliepen soms moeizaam. Bij alle organisatieveranderingen was er het nodige wantrouwen. Toch is het jou heel goed gelukt de organisatie daarna in rustiger vaarwater te brengen. Het verbinden en ontwikkelen van vrijwilligers was één van de prioriteiten van Hilda. Je hebt met de vrijwilligers een bijzondere band opgebouwd. Je hebt ervoor gezorgd dat vrijwilligers zich verbonden voelen met de organisatie. Je bezoekt vaak de korpsavonden, bent aanwezig bij afscheid of jubilea van vrijwilligers. Ook heb je meestal even contact  bij vervelende privéomstandigheden. Je viel op doordat je als regionaal commandant vaak aanwezig was bij landelijke brandweerwedstrijden, je komt graag bij de brandweerreünisten en houdt hen op de hoogte van alle organisatieontwikkelingen. Daarnaast heb je regelmatig contact met de brandweerverenigingen. 

Na afloop van een overleg ben je nooit als eerste weg en hou je graag nog even een praatje aan de bar met een hapje erbij.

Jij vindt het belangrijk dat IEDEREEN zich thuis voelt in onze organisatie. Het diverser maken van onze organisatie is een ander speerpunt van jou. Jij bent een enorme aanjager geweest om te zorgen dat we meer vrouwen in de repressie kregen en meer een afspiegeling zijn van de maatschappij. En niet zonder succes want de afgelopen jaren hebben we een toename van 10-15 procent en daar zijn we supertrots op!. 

Daarnaast is Hilda actief geweest bij het oprichten van het Young Fire & Rescue Team; een team van jongeren geheel divers samengesteld. Jonge mensen laten samenwerken en verbinden met Rode Kruis, reddingsbrigades, politie, brandweer, defensie en gemeente. Zij richten zich op kennisontwikkeling in de volle breedte van hulpverlening waarbij deze jongeren gestimuleerd worden om maatschappelijk actief te worden. Landelijk zijn we aan het pionieren maar is er mede door jouw enthousiasme veel aandacht voor.

En dat is meteen mijn bruggetje in je rol als koninklijk boegbeeld van VrZW. De afgelopen jaren heb jij persoonlijk enorm geïnvesteerd in contacten met samenwerkingspartners in de crisisbeheersing. Periodiek overleg met ziekenhuizen, zorginstellingen, PI Zaanstad, grote bedrijven.

Landelijk ben je actief geweest als portefeuillehouder Brandveilig Leven en daarmee een enorme pleitbezorger om meer te investeren in preventie. In het bijzonder voor kwetsbare doelgroepen zoals de steeds langer thuiswonende ouderen. Ook heb je een belangrijke rol gespeeld in de landelijke verplichting van de rookmelder in bestaande woningen. 

Minder zichtbaar voor hier, maar minstens zo’n belangrijke rol heb je gespeeld in de ontwikkeling van netcentrisch werken en het gebruik van het Landelijk Crisis Management Systeem. Een cruciale manier van werken zo is gebleken tijdens de coronacrisis. Je hebt veel in beweging kunnen brengen: afronding gateway review, bestuurlijk akkoord op de visie, de start van het bestuurlijk opdrachtgeversoverleg en directeurenoverleg, de herijkte financiering van LCMS en JenV dat concreet stappen zet om de eerdergenoemde brief aan de crisispartners te sturen om ‘en masse’ aan te sluiten op LCMS/netcentrisch werken en ja ook de politie lijkt eindelijk aan te gaan sluiten.

Je hebt VrZW regionaal en landelijk op de kaart gezet als een kleine maar slimme organisatie, die makkelijk aanhaakt op relevante onderwerpen.

Je hebt een enorme vertrouwensband met de ondernemingsraad en met ons algemeen bestuur weten op te bouwen. Moeilijke boodschappen ben je nooit uit de weg gegaan. Laatste hebben we becijferd dat de afgelopen 8 jaar we bijna 23% hebben bezuinigd op de organisatie, dat gaat niet zonder pijnlijke maatregelen. Tegelijkertijd ging jij mee in belangrijke en innovatieve ontwikkelingen. Ik noem er een paar:

Voor het oefencentrum wordt momenteel de businesscase uitgewerkt om meer over te stappen op virtueel oefenen. De werkplaatsen van Techniek & Logistiek worden op dit moment ingrijpend verbouwd. Helaas is het te laat klaar om door jou geopend te worden maar jouw naam zal voortaan op het achter terrein prijken met het ‘Hof van Hilda’.

Verre van volledig maar het laat zien hoeveel er onder jouw leiding gerealiseerd kon worden.

Hoe was je als mens om mee samen te werken?

We hebben samen vele hoogte-, maar toch ook dieptepunten meegemaakt. Wat mij altijd zal bij blijven is jouw onafgebroken inzet op onderwerpen. Je hebt een geweldige dossierkennis en leest alles wat er op je bureau voorbijkomt. Soms best frustrerend voor de managers: je weet er altijd iets uit pikken waar nog niet helemaal goed over is nagedacht of iets dat scherper kan. Je hebt oog voor details, misschien soms voor iets te veel details.

Je hebt een uitgesproken mening over tal van zaken, je moet dan van goeden huize komen om jou van een standpunt af te brengen. Tegelijkertijd sta je daar wel voor open.

Je staat 24/7 aan voor de organisatie. Of dat nu is voor collegae, managers, of het bestuur: je bent altijd bereikbaar en direct in actie als dat nodig is.

Je bent er als mens voor collega’s die het moeilijk hebben: een troostend woord, een appje of mailtje, een flesje wijn of een potje zelfgemaakte honing.

We gaan je enorm missen: als directeur, brandweercommandant en gewoon als mens!

Namens alle collega’s wens ik jou en Tom heel veel geluk en gezondheid. Geniet van elkaar en van het leven en dat er voor jullie nog duizenden bloemen mogen bloeien. Het ga je goed!