Van de ene op de andere dag oogt de oude schoenwinkel in Krommenie een stuk vriendelijker. Boven de etalage verscheen een raam, met rood-witte luiken en vrolijke bloemen op de vensterbank.

Deze metamorfose is het werk van de Krommenieër kunstenaar Peter Meijn.

“Ik was in Amsterdam toch bezig met het mooi maken van gevels. Dit kon ik in één moeite meenemen,” zegt hij. “Zie dit kunstwerk als een vriendendienst. Wij hebben als zoveel Krommenieërs jarenlang onze schoenen gekocht bij Heijne. Ik wil iets terugdoen nu de eigenaar, Willem Heijne, het niet zo makkelijk heeft.”

Voor een afspraak moet Peter Meijn woekeren met de tijd. De volgende dag begint hij aan een grote opdracht die vele dagen werk met zich meebrengt. Voor het stadsstrand bij de Jeans Factory in Wormerveer gaat hij op de muur van het pandeen zonnig strandlandschap schilderen, met zee, zand, blauwe luchten en mensen die sporten:

“Geen gemakkelijke klust, want ik moet voor het grootste deel werken op de geribbelde ondergrond van damwandplanken. Je moet die zo bewerken dat je net niet ziet.”

Peter Meijn zou je kunnen vergelijken met een fijnschilder die niet met penseeltjes op een doek werkt, maar met spuitbussen op zo groot mogelijk muren binnen en buiten. Hij is begonnen als een van die waaghalzen die in de nachtelijke op de meest onmogelijke plekken hun grafitikunst achterlieten. Die tijd is allang voorbij Hij heeft zich ontwikkeld tot een serieuze kunstenaar die waarde hecht aan kwaliteit en vindt dat je van de spullen van anderen moet afblijven. Bovendien roept dit snelle grafitiwerk maar weinig herkenning op:

“Als jij grafiti langs de weg ziet, dan ervaar je dat als rommelig en misschien wel als een vorm van vandalisme. Alleen ik herken de maker en weet waar hij voor staan, omdat ik die wereld ken. Grafitikunst wordt gemaakt voor grafitikunstenaars.”

Met vallen en opstaan
Peter is een autodidact. Hij heeft deelgenomen aan een kennismakingsbijeenkomst van de Rietveld Academie, maar kwam nog diezelfde dag tot de conclusie dat hij zijn talenten beter in volle vrijheid kon ontwikkelen dan in het dwingende programma van de kunstacademie. Met vallen en opstaan is hem dat gelukt.

De Loads aan de Noordervaartdijk in Krommenie is een portfolio voor wat Peter nu presteert. Een witte naaktkat van vele vierkante meters die elk moment van de muur kan springen om een muis te grijpen. Daarnaast heeft Peter zichzelf geschilderd met een hand die naar de bezoekers reikt. Vanaf de bank heb je zicht op een project, een muur die beschilderd is door Peter en twee verschillende klassieke grafitikunstenaars.

De Loads, de oude fabriekshallen van het voormalige Chromos, is een favoriete locatie geworden voor fotografen en producenten van video’s en clips. Het is het artistieke broeinest van een tiental kunstenaars die verenigd zijn onder naam Loads crew. En Loads staat voor Lots of Artist Doing Styles.

‘Je moet het aandurven’
Met de gevelbeschildering van de schoenwinkel wil Peter Meijn ook laten zien dat zijn kunst veel kan bijdragen aan de uitstraling van de omgeving. Wat in buitenlandse steden heel gewoon is – gevels die enorme kunstwerken zijn geworden – moet in Nederland nog van de grond komen. Hij is bereid om het gebouw aan het Padlaan, dat vroeger de Koninkrijkszaal van de Jehova’s getuigen was, gratis en voor niets van een beschildering te voorzien. Nu gaat hij aan de slag bij de Jeans Factory. Eerder verfraaide hij de basisschool de Overhaal in Krommeniedijk, Mooij verf in Zaandam en de mobiele wc’s van Bakkie Leut in Wormerveer. Voor woningcorporatie Parteon maakte hij verschillende muurschilderingen op flats en gebouwen om de wijken een iets kleurrijker aanzien te geven.

“Geef mij maar veel grote, ‘dooie’ gevels en ik breng kleur in de omgeving. Er zijn genoeg plekken in Krommenie die zich daarvoor lenen. Je moet alleen eigenaars hebben die het aandurven. De muur naast het kantoor van ABN Amro. Prachtig. De zijgevel van de Kervelflat. Die zou je – om maar eens iets te noemen – heel mooi kunnen beschilderen met alleen maar water met van die kringen en in het midden een hele grote dobber.”

Dit is een bijdrage van Orkaankracht Jaap de Jong