De harp van Aafje Heynis, de beroemdste alt uit Krommenie, staat in Krommenie. Het oude instrument is eigendom van de harpiste/zangeres Eva Tebbe die er nog regelmatig met veel plezier op speelt. De harp was het afscheidscadeau van haar zanglerares.

Sinds kort woont Eva samen met haar partner Eef van Breen in Krommenie. Zij lopen over van de ideeën om van de voormalige natuurvoedingswinkel van Duyvendak een muzikaal trefpunt te maken.

Door: Jaap de Jong

De omschrijving van wat Eef van Breen is (componist, jazzmusicus, bespeler van trompet, trombone en flugelhorn, zanger) doet nauwelijks recht aan de voorstellingen en de projecten die hij bedenkt en uitvoert. Vaak samen met kunstenaars uit andere disciplines. De basis voor zijn overrompelende en baanbrekende muziek is de Eef van BreenGroup. Een gezelschap dat bestaat uit jazzmusici en klassiek geschoolde musici, onder wie Eva Tebbe. Een auditieve wandeling, zo omschrijft Eef van Breen de muziek die op de nieuwe CD van de groep staat, Walk of Doubts . Muziek beleven om de verbeelding te stimuleren.

Zo authentiek
De voormalige winkel van Duyvendak aan de Noorderhoofdstraat biedt een oplossing voor een probleem dat veel muziekgroepen bezighoudt: het vinden van repetitieruimte waar je muziek kunt maken en repeteren zonder hinder voor de buren. ‘We hadden na een paar jaar de moed opgegeven dat we een bruikbaar en betaalbaar onderkomen zouden vinden. We hadden afgesproken om nog één keer op Funda te kijken en het dan voor gezien houden,’ vertelt Eef van Breen.
‘Zo zijn we in Krommenie gekomen,’ zegt Eva Tebbe. ‘Toen we de winkel zagen, waren we meteen verkocht. Zo authentiek en zo sfeervol en zo geschikt voor ons werk… inspirerend. We voelden ons meteen helemaal thuis.’
‘Hier kan ik ’s avonds nog even trompet spelen als ik daar zin in heb zonder bang te hoeven zijn voor de buren.‘

Met suiker
De begane grond is nu één grote ruimte waar de kasten en de stellingen van de vroegere winkel gebruikt worden voor de opslag van instrumenten, attributen voor de voorstellingen en bladmuziek. De toonbank staat in de hoek en moet nog een bestemming krijgen. We drinken koffie op kastjes met de vermelding ‘met suiker’.
Eef en Eva lopen over van de ideeën om Krommenie (en verder) te betrekken bij de muziek die zij bedenken en maken. ‘Als wij repeteren, staat de deur open. Kom maar binnen, kom maar luisteren. Iedereen is welkom. Koffie en thee staan klaar. Wil je een wijntje drinken? Ga je gang. Als je zelf de wijn maar meeneemt. We kunnen kleinschalige concertjes organiseren. Mensen de gelegenheid bieden om hier muziek te maken. Ja, alles kan en niets hoeft. We zijn open voor iedereen en staan open voor leuke ideeën,’ zegt Eef.
‘We werken nu in de etalage,’ aldus Eva. ‘Mensen kijken naar binnen. Zijn nieuwsgierig naar wat hier allemaal gebeurt. Nemen de tijd voor een praatje. Krommenie komt heel vriendelijk op ons over. Misschien moeten we een keer een openingsconcert geven. Hou hiervoor de etalage in de gaten,’
Als we het Dagblad voor het Noorden moeten geloven, dan zal dat concert een verrassende kennismaking zijn. De krant schreef over de voorstelling Walk of Doubts:

Wie de Van Breen Group vaker heeft gezien weet dat hij kleine liedjes kan doen op de ukelele, met een soms Chet Baker-achtige stem, dat er een snerpende, haast paniekerige cellosolo langs komt, dat hij de fanfare niet schuwt, en dat dan opeens Sjostakovitsj aanbelt, maar wel in de persoon van Van Breen zelf. Je mag wat van hem verlangen. Zoals hij wat van zijn publiek verwacht. Verbeeldingskracht.

Op de foto boven: Eva Tebbe en Eef van Breen in hun open ‘werkplaats’ voor muziek