Mark Rutte zei het zelf, misschien mogen terrassen in april weer open… laten we eerlijk zijn: wij kunnen niet wachten. En we maken alvast een verlanglijstje. Waar gaan we vanaf april (als het van Mark mag) op het terras zitten?
Graag zouden we wekelijks een Orkaan-lezers-borrel organiseren, telkens op een andere plek in de Zaanstreek. Of dat kan is natuurlijk de vraag, maar een lijstje maken kan altijd. Hopen op kroeglopen, kroeghopen dus…
Ook verlangen naar een terras en je stamcafé? Stuur een tekstje naar De Orkaan over jouw favoriete hangplek, waarom moet dat terras (of dat café) zo snel mogelijk weer open? (Foto is handig, maar anders zorgen wij daarvoor.)
Vandaag: Café Biljart Zaanzicht, Oostzijde 209, Zaandam
Een frequent bezoeker ben ik niet, maar als er gebiljart moet worden, is dat in Zaanzicht. Een mooie ruime zaal, met twee biljarts, een ballenpoetser, en een bonte verzameling smakelijke kunst aan de wand. Alles klopt.
Gebiljart wordt er al sinds eeuwen, in ieder geval sinds de jaren toen het rijexamen nog in Zaanzicht werd afgenomen. De theorie-vragen moesten tussen de tikkende biljartballen worden afgewerkt. De spelers werden dan ook regelmatig met giftige blikken van nerveuze kandidaten bestookt.
Tegenwoordig geen rijexamens meer, de mooie achterkamer met uitzicht op de Zaan is afgesloten. Maar gebiljart wordt er nog steeds.
Een bijdrage van Piet Bakker (redacteur De Orkaan)
Stuur je tekstje over jouw favoriete café naar De Orkaan, of zet het hieronder in de reacties.
Eerder in Kroeghopen: De Koperen Bel, Café het Pand, Café Sman, The Blacksmith, Speciaal Biercafé Tapperij de Verwachting, Theatercafé Try-Out en Café de Fabriek, Lokaal de Kroon…
De kroegen waar nog gebiljart kan worden zijn schaars. In mijn jeugd was ik, zoals iedereen in Westzaan, lid van gymnastiekvereniging Jahn. Eens per jaar kwam de hele vereniging bijeen voor een uitvoering in De Prins, waar wij onze gymnastische kunsten aan de dorpsgenoten konden laten zien. In afwachting van het moment dat mijn groep naar het podium mocht marcheren, moesten wij het het bondslied repeteren (‘Geen lied klinkt zo schoon en geen toon wordt gehoord, die meer ons begeestert, die meer ons bekoort; Geen lied klinkt zo krachtvol, zo innig gemeend, Als 't lied van gymnasten als broeders vereend’). Tot onze opkomst verbleven wij in de soos, waar de heer Goos van Geldere films van de dikke en dunne draaide. Omdat ik de films veel leuker vond dan het balanceren op de evenwichtsbalk, posteerde ik mij zo onder het biljart dat ik het filmscherm kon zien en niemand mij zag. Mijn eerste films bekeek ik liggend onder het biljart. Later speelde ik met vrienden op zondagochtenden geregeld een potje 10 over rood in De Prins. Dat kan daar niet meer, de biljarts zijn verdwenen.