Zaandam heeft het! Dankzij café Het Pand vond gistermiddag het allereerste Silent Metal concert van Nederland plaats in Zaandam! Voor bezoekers van de ‘Silent Metal Mayhem’ waren zondagmiddag 50 koptelefoons beschikbaar. Met zo’n veertig bezoekers noemt uitbater van Het Pand Sjoerd Beekes het “een geslaagde poging”. 

Zelf houdt Sjoerd niet zo van metal. Maar aan het concept ‘livemuziek via de koptelefoon’, wilde hij wel een podium geven:

“Ik had niet echt een idee hoe het uit zou pakken. Toen de metalbands arriveerden en om een kop koffie en wat colaatjes vroegen was ik wel even verrast. Bij metal denk je toch eerder aan bier.”

Zoals vaak bij eerste keren was het een flinke uitdaging. Niet alleen voor de technici, ook voor de twee aanwezige bands, Death Möth en Man as Plague. De drummers moesten overstappen op een elektrisch drumstel in plaats van een akoestisch drumstel. Het instellen bleek flink wat tijd te kosten. En de zanger (grunter?) van Death Möth vond de energie ook wel even wennen:

‘Normaal krijg je de energie die je geeft terug vanuit de zaal. Dat was nu minder!’.  

Een publiek dat de muziek elk op een eigen afgesteld volume binnenkrijgt in beweging krijgen bleek inderdaad wat lastig. Toch werd er door de aanwezigen aandachtig geluisterd en soms wat geheadbangd. Je kón ervoor kiezen om de koptelefoon af te doen, maar deze bleef meestal op. Metalmuziek waarbij je enkel de zanger en het geluid van het slaan op de mesh heads (speciale vellen die zorgen dat de drum zo min mogelijk geluid maakt) hoort is toch minder interessant dan wanneer bands in vol ornaat losgaan. Oordeel zelf:

Dus ja, de koptelefoons bleven bij de aanwezigen voornamelijk op. Want hoe fantastisch is het om bands zonder ook maar iets te missen live te horen én van dichtbij te zien. Alsof je een cd opzet, alles loepzuiver hoort, en de live-experience erbij cadeau krijgt!

Even terug naar de energie in de zaal. Voor een zondagmiddag, voor een eerste keer met koptelefoons, lukte het de tweede band, Man as Plague, verrassend goed om de zaal steeds wat meer in de metal-mood te krijgen. Met instructies als: “De koppies mogen op en neer!” en met hele energieke en directe interactie met het publiek kreeg de band de zaal uiteindelijk iets in beweging. Met zelfs een heuse moshpit, bestaande uit de zanger en twee aanwezigen, als hilarisch hoogtepunt. 

Dat metal voor alle leeftijden is bewees de driejarige Bibian. In een prinsessenjurk en met de koptelefoon op vertelde ze dat ze het echt leuke muziek vond. De tweede band vond ze wel het beste. Niet zo gek, de zanger bleek haar vader te zijn. 

Een van de organisatoren, weet nog niet of er een tweede editie inzit. Daarvoor kostte de techniek teveel tijd. Of hij, net als de andere aanwezigen, heeft genoten? ‘Dat zeker!’

Door: Neeltje Waagmeester