Eerst lekker met de familie op vakantie, daarna zien ze wel. De weg naar de toekomst ligt open. Maar, wat er ook gebeurt: de geheime mannengrot op Stationsstraat 92 is niet meer.
Een hoop Zaanse mannen lopen met hun ziel onder hun arm omdat ze niet weten aan wie ze nu hun beeldbepalende sprieten -en hun zielenroerselen- moeten toevertrouwen.
De kappersstoel gaat eruit, de scharen moeten weg.
Eind oktober maakten we een filmpje over de kappende kapper. Daarna schreef het NHD ook een stukje over Wim Rühland. Hij heeft over belangstelling niet te klagen.
En die aandacht mag ook best als je een halve eeuw bezig bent geweest met het verfraaien van –het mannelijke deel- van de Zaanstreek.
In het gezelschap van vaste klanten, familie en vrienden, knipte Wim vandaag echt echt echt zijn laatste klant. Violist Joep van Beijnum, net als zijn vader klant, gaf een heus kapperszaakconcert.
Wij maakten een kort filmpje.
Ps. Om heel eerlijk te zijn –en dan zijn we even heel eerlijk- zou Wim stiekem vanavond zijn kleinzoon nog knippen. Maar dat zou dus echt echt echt echt echt de laatste zijn…
