Een kapotte roltrap, scheve tegels, niet werkende straatverlichting. Kleine mankementen in de openbare ruimte waarvan ik niet kan ontkennen dat mijn irritatie-level regelmatig flink omhoog schiet. Vooral als je er je enkel door verzwikt of wéér je trein mist omdat de roltrap staakt.
Relativeren, “niet zo zeiken” hoor ik mezelf al zeggen. Maar na de afgelopen tijd stap ik af van dat principe, want hoeveel slachtoffers moeten er vallen op de (vernieuwde) Zaanse bruggen?
Door Junita den Enting
Ik ben zeker niet de eerste die gal spuugt als het over de Zaanse bruggen gaat. Je weet wel, die waar schuine randjes, knalgele verf en verkeersregelaars aan zijn toegevoegd nadat de bruggen werden vernieuwd. Die laatste twee, omdat het eerste een probleem veroorzaakt.
Als klein meisje ging ik regelmatig onderuit met de fiets. Niet persé op bruggen, maar toch. Deels omdat ik wat aan mijn motoriek moest werken, -geef ik toe- maar ook omdat schuine randjes en fietsen -zonder dat je daar geleerd voor hoeft te hebben- echt een slechte combinatie zijn. Zelfs met zijwieltjes.
Sadistisch
Toch besloot iemand dat schuine randjes op een brug, om fietspad en autobaan te scheiden een goed idee was. Op zich klinkt die intentie niet gek, auto’s en fietsers scheiden om extra veiligheid te creëren. Daar kun je bijna niet tegen zijn. Maar door je fietspad hoger te plaatsen dan de autoweg, en de scheiding vorm te geven door middel van een schuine (aflopende) rand, hoef je geen beginnend fietser te zijn om gruwelijk onderuit te gaan. Per ongeluk een centimeter met je wiel uit je ‘fietsvak’ en je wordt keihard afgestraft met een val op de autobaan. Tikje sadistisch.
Noem het onaardig, maar iedere keer wanneer ik de brug passeer, vraag ik me wederom af of de ontwerpers en ambtenaren zelf weleens op de fiets stappen. Of ze zich überhaupt verplaatsen in bijvoorbeeld ouderen en kinderen (of met een mindere motoriek) die óók gebruik maken van de brug en hun stuur wellicht niet zo kaarsrecht kunnen houden? Nog maar een keertje: wie bedenkt het dat als er zoveel opties zijn om een scheiding te creëren, schuin aflopende randjes een goed idee zijn? Hoe dan?
De bruggen (Wilhelmina en Beatrix) kregen na verschillende valpartijen verkeersregelaars. En dat is een belangrijke en verantwoordelijke functie, namelijk de “onveilige” situatie continu in de gaten houden. En dat de situatie onveilig is, blijkt uit de verzameling valpartijen. Maar dan moet je er wel op kunnen reken dat er goed opgelet wordt. Zouden de verkeersheren dan niet begrijpen het handig en noodzakelijk is om de juiste kant op te kijken tijdens het werk? Dat als je met elkaar gaat praten, terwijl je rug naar de brug is gekeerd, het best lastig wordt om mensen te waarschuwen voor de onveilige situatie?
Verkeersregelaars
Zelf werd ik daardoor, omdat fietsers nu door het onveilige fietspad op de autoweg worden verwacht, op een paar centimeter na, van achteren aangereden door een automobilist. Of dat überhaupt was opgemerkt door de verkeersregelaars vraag ik me af, ogen in je achterhoofd hebben zou namelijk uniek zijn. (Het zou trouwens wel vet zijn als de regelaars werden voorzien van een achteruitkijkspiegel. Bij deze vraag ik er patent op aan.)
Misschien is het beter om de verkeersregelaars in te ruilen voor ambulance medewerkers. Preventie om ongelukken te voorkomen schiet immers te kort, dus investeren in nazorg is zo’n gek idee nog niet. Misschien permanent een ambulance klaarzetten langs de bruggen? Dan kun je er in ieder geval op rekenen dat je na je val gelijk zorg krijgt. Niet lang geleden moest er zelfs een traumahelikopter opgetrommeld worden na een incident op de Wilhelminabrug.
Alle hulpmiddelen om de bruggen veiliger te maken vallen tot op heden praktisch in het niet. Mijn poging het ‘probleem’ te relativeren ook.
Verantwoording nemen, excuses maken, een structurele oplossing bieden en vooral: NIET RELATIVEREN. Met die tips wens ik de wethouder veel succes, en alle (aanstaande) slachtoffers veel beterschap.
Foto inclusief bewerking (alleen het geel/zwart is echt) van Fred Wolf.
Ik heb af en toe het idee dat bij de ontwikkelaars een alcoholprobleem speelt.
Het kermisgehalte van dit hele gebeuren is me toch wel echt een brug te ver.
Maar wat is de meerwaarde van al die kruizen, een stopstreep is afdoende toch
Lekker kleurige bonte brug. Ik ben voor meer kleur in panden/bruggen/straatmeubilair.
Ik vraag me zelf af waarom de betreffende wethouder/ambtenaar/architect de laan nog niet is uitgestuurd. Bij zo'n misser en verkeerd gebruik van gemeenschapsgeld (Beatrix- EN Wilhelminabrug) zit je wat mij betreft op de verkeerde plek.
En dan ook nog het feit dat er NIETS is gedaan met het advies van de Fietsersbond, maakt het alleen maar erger.
Kortom, wethouder: schaam je!
Ik weet het niet zeker, maar volgens mij is de brug een project van de provincie, dus niet direct de verantwoordelijkheid van de gemeente. Maar dan nog, het gebeurt wel in je gemeente, dus mag, nee, MOET je je absoluut mee bemoeien zodat je zeker weet dat het goed gebeurt. Want wij zitten nu met de gebakken peren, terwijl de kosten maar oplopen.
Van de site van Provincie NH:
"De provincie is sinds 2010 eigenaar van de Wilhelminasluis. De Beatrixbrug en Wilhelminabrug zijn eigendom van de gemeente Zaanstad maar vormen een onlosmakelijk onderdeel van het sluizencomplex. De provincie voert de regie over het project."
Jeroen Olthof, gedeputeerde Mobiliteit en Bereikbaarheid van noord-Holland in mei 2020: “Ik ben er trots op dat we binnen de gestelde tijd een veilige en toekomstbestendige brug in het hart van Zaandam kunnen opleveren. En ik zie met vertrouwen de afronding van de Beatrixbrug volgende maand tegemoet”.
Junita, bedankt voor je artikel. En je bent uiteraard niet de enige met deze gedachten. Ook ik vroeg mij af: "Hoe dan, wie heeft er ooit gedacht dat dit een goed idee was? Zit die persoon zelf wel eens op een fiets????". Ik heb zelf eens opgelet op andere plekken met zo'n rand, maar dan was er meer ruimte tussen fietspad en de weg, daar kon zo'n schuine rand prima, maar niet als er zo weinig ruimte is.
Het lijkt me mooi als iemand van de gemeente hier eens iets over zou zeggen en dan meer dan alleen dat het voldoet aan de richtlijnen en normen. Dat iets voldoet aan landelijke richtlijnen en normen voorkomt dus niet dat er een gevaarlijke situatie ontstaat. Sterker, richtlijnen zijn slechts richtlijnen. Dat ontslaat je als ontwerp niet om er zelf ook over na te denken.
Een aanrader over dit soort (verkeers)situaties, over normen en richtlijnen en hoe wij onze omgeving inrichten is "Het recht van de snelste" van Thalia Verkade. En bovendien een MUST-READ voor elke ambtenaar, bestuurder en wethouder van dit land! https://decorrespondent.nl/hetrechtvandesnelste