Op 15 februari 1992 verscheen Dagblad Zaanstreek als resultaat van een fusie tussen twee voormalige concurrenten: De Zaanlander en De Typhoon.

We denken de komende tijd terug met mensen die direct betrokken waren bij een van de twee kranten die 25 jaar geleden verdwenen.

Jaap de Jong is Orkaankracht en hij werkte van 1961 tot 1963 voor De Typhoon. Vorige week haalde hij al drie anekdotes uit het verleden van De Typhoon op, deze week nummer 4 en 5.

4. Achter het nieuws aan op een brommer

De journalistiek leek mij zo’n geweldig vak dat ik mij over mijn aangeboren weerzin tegen voetbal heen heb gezet en wekelijks heet van de naald verslag heb gedaan van de verrichtingen van het eerste van Blauw Wit. Een club uit Wormerveer die uit principe op zaterdag voetbalde en mij één keer een aanzienlijke financiële bonus bezorgde (tien gulden in plaats van zeven gulden vijftig voor twintig regels tekst) toen een aantal spelers een dreigend verlies dacht te ontlopen door het oudtestamentische principe van oog-om-oog-tand-om-tand toe te passen en de scheidsrechter een pak rammel te geven.

Die eerste schreden in de journalistiek leidden al snel tot een confrontatie met een ontevreden plaatselijke voetbalbobo. Ik werd door gemeentebode Jaap Wakker op het gemeentehuis van Krommenie ontboden, waar hij mij als voorzitter van vv Blauw Wit een toegangsverbod tot de velden in Wormerveer in het vooruitzicht stelde als ik niet positiever over zijn club zou schrijven. Ik wilde uitleggen dat het elftal dan wat beter moest gaan spelen, maar ik was daarmee nog niet begonnen of de heer Wakker moest onverwijld bij de burgemeester komen.

4e links boven met hoofd schuin is Jaap Wakker.

5. Hottentot

Daar was Jan Hottentot, de razende reporter die op een bromfiets achter het nieuws aanjoeg. Elke dag was er het Gewijde Moment waarop hij een gedicht voor de krant afscheidde. Ik zie hem zo weer aan zijn bureau zitten, achter zo’n stevige, hoge schrijfmachine, tikkend op een rol telexpapier.

Hij draaide het papier omhoog, las mompelend wat hij geschreven had en tikte ondertussen met zijn platte hand het ritme van het gedicht en vervolmaakte het hier en daar met een enkel woord. Het zou in leesonderzoeken waarschijnlijk een hele hoge waardering hebben opgeleverd.

Een van de vijfduizend gedichten (volgens Zaanwiki) die Jan Hottentot voor De Typhoon schreef:

Gedicht over de grenswijziging met Amsterdam

Tabé, Oostzaners

Dag, Oostzaners, nou tabé,
Zondag wordt het anders,
Vondel wordt je stadsgenoot,
Ko van Dijk en Manders.
Je krijgt nu weer een station,
Maar een kerkbuurt niet,
Wel de Wallen en de Dam
En ’t Jordaanse lied.

Je krijgt nu Carré cadeau
En Van Hall en het IJ-veer,
Doch de Haal en ’t Otterbos
Zijn er straks niet bij meer.
Je krijgt nu ook een stadion
en het Leidseplein.
’t Moet wel even wennen om
Mokumer te zijn.

Dag Oostzaners, nou tabé,
Zondag moet je scheiden.
Straks heb je je eigen tram
Om er in te rijden.
Desondanks, al word je dan
Willoos ingelijfd,
Meen ik, dat je in je hart
Toch Oostzaner blijft.

JAN HOTTENTOT
(Typhoon 27 juli 1966)

 

Foto’s: Gemeentearchief Zaanstad, linksboven blies Jan Schoen van Studio Scarpa Kappie voor even nieuw leven in.

Lees hier alle bijdragen over 25 jaar Dagblad Zaanstreek (en 25 jaar zonder Typhoon en Zaanlander).