Het is een road-movie, zegt schrijver Mark van den Heuvel zelf over zijn boek ‘Johnny Rep, Buitenbeentje’. De reis die hij met Rep maakt, gaat van café De Slock op Texel naar Torremolinos in Spanje en via de villa van Rafaël van der Vaart in Sevilla naar de Krokodil in Krommenie om te eindigen in café de Koperen Bel in Zaandam.

Het is in ieder geval een niet alledaagse biografie over een legendarische stervoetballer. Laatste deel in de Johnny Rep-trilogie – nu over het boek zelf.

door Martin Rep (wel familie)

Een biografie in de echte zin van het woord is ‘Johnny Rep, buitenbeentje’ niet geworden. Achter in het boek van Marc van den Heuvel is geen namenregister te vinden, sterker, voorin vinden we zelfs geen inhoudsopgave.

Maar tussen start en finish van Johnny Rep, buitenbeentje neemt de auteur ons wel mee op een duizelingwekkende en hilarische reis. Een jaar lang volgde hij Johnny Rep en noteerde hij wat er gebeurde tijdens de lotgevallen in die rollercoaster.

In het restaurant in Torremolinos van Reps geliefde Annabel van Nieuwenhuizen, bij wie Johnny eindelijk rust heeft gevonden na een leven van ‘hoeren en snoeren’ – herhaaldelijk stelt Johnny voor het boek dat over hem wordt geschreven die naam te geven. Op het Spaanse strand, met Johnny en Annabel, waar de tijd eindelijk rijp lijkt voor een paar persoonlijke ontboezemingen; helaas wordt er dan weer net een grap gelanceerd. In de talloze kroegen van Torremolinos. In truckerscafé de Krokodil in Krommenie, waar Johnny via YouTube de beelden van zijn beroemdste doelpunten bekijkt. Ondertussen komen we heel veel te weten over de loopbaan van Johnny, rechtstreeks uit zijn mond opgetekend.

Gevoelsleven

Leren we Johnny Rep, een van de grote de sterren van het Ajax uit de jaren zeventig en van het Nederlands Elftal op de WK’s van 1974 en 1978, daardoor ook echt kennen? Dat gaat niemand lukken, zegt zijn dochter Cindy in een van de laatste hoofdstukken, als zij heeft meegefietst in de Johnny Rep Classic op Texel, een tourtocht van zeventig kilometer voor een goed doel. Zelfs zij heeft een moeizame relatie met haar vader. Hij vindt het niet alleen moeilijk om zijn gevoelens te uiten, hij kan sowieso niet met vrouwen praten, denkt ze wel eens.

Met Johnny Rep over diens gevoelens praten lukt auteur Van den Heuvel ook nauwelijks in de 280 pagina’s van het boek. Maar eerlijk gezegd zal dat de meesten die in het leven van Rep geïnteresseerd zijn, worst wezen. Die willen lezen over de tijd van Rep in het grote Ajax, tussen Piet Keizer, Johan Cruijff, Johan Neeskens en Barry Hulshof. Over zijn tijd bij Saint-Etienne en Bastia in Frankrijk, waar het geld met bakken binnenkwam. Daar vertelt Johnny zeer eerlijk en onderhoudend over, met op de achtergrond altijd wel een tv aan waar een voetbalwedstrijd aan de gang is. En ondertussen flink winden latend, want Johnny geneert zich nergens voor.

Mark van den Heuvel schrijft het allemaal op in een adembenemend tempo. Over het lekkere eten en drinken met Johnny op de Spaanse terrasjes. Over het familielid (weliswaar van de koude kant) die er met Johnny’s miljoenen vandoor ging in een fantastisch supermarktproject. Af en toe belt Johnny hem nog op, want de oom belooft nog steeds hem het geld terug te betalen.

Voetbal in de Zaanstreek

Johnny speelde vier seizoenen lang in het eerste van Ajax. Alleen toen hij daar speelde, voelde hij zich Ajacied. Voor de rest is hij een raszuivere ZFC’er gebleven, schrijft Van den Heuvel. Rep twijfelde zelf ook wel een beetje of hij naar Ajax zou gaan.

“Bij Ajax kwam ik in de A-junioren terecht, bij ZFC speelde ik in het eerste elftal. KFC-ZFC, geloof me, dat waren echte derby’s, te vergelijken met Real Madrid-Atletico Madrid. Tegenwoordig stelt het voetbal in de Zaanstreek niks meer voor, zeker niet na al die fusies, dat is achteraf toch niet zo’n succes gebleken.”

Rep vertelt smakelijk over wat er achter de gesloten deuren gebeurde tijdens het WK 1974. De beruchte zwembadaffaire, daar was Johnny dus toevallig net niet bij. Het stelde trouwens niet zoveel voor, afgezet tegen wat zich verder afspeelde in dat hotel, zegt hij.

“Ik was op dat moment volgens mij ergens anders bezig met twee meisjes. Het leek wel een parenclub in dat hotel. Wij hadden elke avond na de wedstrijd de vrijheid te doen en te laten wat we wilden. Als je maar op tijd was voor het ontbijt de volgende ochtend.”

Na Ajax vertrok Johnny Rep naar het Spaanse Valencia, maar zijn mooiste tijd beleefde hij bij de Franse clubs Saint-Etienne en Bastia. Zijn geld raakte hij kwijt door verkeerde investeringen en andere domme dingen. Na zijn tweede scheiding kwam hij in een flinke dip terecht. Drank en drugs.

Volgens auteur Van den Heuvel is zijn leven nu in rustiger vaarwater gekomen, dankzij ‘Annabelletje’. Hij helpt haar in haar restaurant Uwe Majesteit in Torremolinos en drinkt niet gek veel; hij houdt het volgens de auteur bij zes, zeven glazen per dag.

Johnny Rep pendelt tegenwoordig heen en weer tussen Torremolinos in Spanje en zijn flatje in Wormerveer, al gaat het leven in het koude Nederland hem steeds meer tegenstaan. En over al het verdwenen geld haalt hij zijn schouders op. Hij heeft een mooi leven gehad, en heeft dat nog steeds, vindt hij:”Geld zegt niks over persoonlijk geluk”, zegt hij. “Daar ben ik inmiddels wel achter.”

Lees ook: “Johnny Rep is nu echt mijn neef” en “Johnny Rep – mijn neef de godenzoon“.

Johnny Rep, buitenbeentje, door Mark van den Heuvel. Uitg. Voetbal Inside, €19,99, 280 pagina’s.

Foto Johnny Rep in 1973 door Bert Verhoeff.