Gisteren, vrijdag 27 december 2019, overleed verzetsman Wim Blank in de veilige omgeving van zijn Zorgcentrum Mennistenerf in Zaandam.
En, al is 101 een respectabele leeftijd, we waren er niet aan toe om hem los te laten.
Wim Blank was lief. Al werd hij zo niet vaak genoemd, maar dat kwam omdat er een kop op zat. Een eigenwijs exemplaar met een sterk gevoel voor wat recht en wat krom was. In combinatie met zijn scherpe geest en een daadkracht die je van je sokken kon blazen, maakte dit van hem een heerschap om rekening mee te houden.
Toen Wim vorig jaar juli 100 werd, maakten we bij hoge uitzondering een papieren Orkaan. We schreven daarin over de keer dat hij als kleine jongen bijna verdronk in de sloot van het Sluispad in Wormerveer, over de paarden die hij nog kon ruiken als hij dacht aan de harddraverij over de Zaanweg in 1926, over de zeppelin die hij in 1930 boven de Zaan zag, over zijn lintje, zijn erelidmaatschap van ZFC (nu FC Zaandam), en zijn gouden KNVB-speld.
Het Verzetskruis 1940–1945 ontving hij voor zijn verzetswerk onder de schuilnaam Wim Donker.
Voor Monumenten Spreken was Wim een onmisbare schakel. In de vijf jaar dat we aan de documentaires werkten, was hij niet alleen getuige en vraagbaak, maar ook edel-figurant en slijpsteen. Zijn inbreng zie je onder meer terug in deze minidocumentaires:
- Het monument aan de Zaanweg
- Vrouwe Justitia (ook in Wormerveer)
- De Leeghwaterweg (bij de Zaanse Schans)
- En de Prins Hendrikkade en de Bonifatiuskerk (Wim was figurant voor de razzia op De Burcht, die in beide documentaires voorkomt).
Wim gaf, en hij had er moeite mee te vragen. Hij had zich al eerder teruggewerkt na periodes van ziekte door met ijzeren doorzettingsvermogen te trainen totdat hij zijn vaste rondje Gedempte Gracht weer kon lopen (‘Rondje C&A). Dat bleek dit keer niet mogelijk. Hij vond het verschrikkelijk om mensen ‘tot last’ te zijn, maar de laatste tijd werkte zijn lijf niet meer mee.
Hij liet los, en dat zullen wij ook moeten doen. Wim liet ons achter met herinneringen, en hij verrijkte de generatie na hem met lessen. Door wat hij vertelde, wat hij deed en vooral door wie hij was.
Wij wensen zijn familie, vrienden, de medewerkers van het Mennistenerf en iedereen die hem heeft mogen kennen veel sterkte toe.
Wim Blank. Wormerveer 22 juli 1918 – Zaandam 27 december 2019
Dit schreven we over Wim Blank op De Orkaan.
De foto boven is gemaakt door Anjo Kan voor Monumenten Spreken
Een mooi , liefdevol geschreven in memoriam. Wij staan op de schouders van reuzen.
In 2016 had ik het voorrecht Wim te mogen interviewen. Hij groeide namelijk op in de Transvaalbuurt in Wormerveer waar toen ook mijn vader opgroeide. Wim zat samen met een broer van mijn vader in het verzet. Een vriendelijke en bescheiden man, zo herinner ik mij Wim. Toen ik mijn respect voor het verzetswerk uitsprak, antwoordde hij bescheiden glimlachend en schouderophalend "ach dat valt allemaal wel mee".
Bedankt voor alles Wim!! Rust zacht.
Wim Blank is niet meer, een prachtig mens is van ons heen gegaan.
Heb hem op 15 oktober 2018 nog gesproken tijdens geschiedenisquiz.
Zijn graf van zijn ouders op begraafplaats "West" te Wormerveer nog opgezocht en bezocht. R.I.P.
Wat een mooi mens! Iedereen die verdrietig is, maar blij om wat hij voor je heeft betekend, veel sterkte en mooie herinneringen.
Lieve Wim, eerst waren we buren en daarna heb ik jou geïnterviewd voor in het boek van het Mennistenerf. We gaan je missen. Een veilig thuiskomen.
Yvonne de Graaf
Over de laatste Jaren heel veel verhalen gelezen over de internet wist nooit dat uw zo close tot my family horde RIP Wim Blank
Zullen mr blank heel erg missen, was een hele lieve man..
Dhr Blank was een patiënt van mij.Hij was sinds jaren klant bij onze praktijk voor gebitsprotheses.Een hele fijne man die geweldig kon vertellen over de oorlogstijd.We hingen dan aan zijn lippen zoals hij kon vertellen.Nog niet zolang geleden was hij bij mij voor een behandeling.Bij het weggaan zei hij tot de volgende keer.Dat heeft niet zo mogen zijn.Rust zacht meneer Blank....het was een voorrecht u te hebben ontmoet.Een groet van tandprothetische praktijk Zeeman in Zaandam( Linda en Ruud)
Samen op de zelfde dag zijn wij geridderd en naast elkaar op de foto,
Het was mede een grote eer,voor al het werk wat hij ook voor de
Contactgroep zaanstreek waterland Stichting 1940 / 1945 ,als oud voorzitter heeft gedaan, jaren lang heeft hij alle verplichtingen aan oude verzetsmakkers bijgewoond.Er zal nog veel over hem gesproken worden,met alle eerbied Sjef
weer een echte ZFC'er heengegaan. Voor Lex Blank en overige familieleden heel veel sterke
Wim, de buurjongen van mijn oma en moeder op het Sluispad in Wormerveer, mijn moeder kon hem zich zo goed herinneren. Rust zacht.
Dag, .lieve, lieve Wim, rust zacht,
Een mooi stuk over een mooi mens. We gaan hem bij zo veel gelegenheden missen, juist het komend jaar...