26 juni 1928 – 8 juli 2023

Een boomlange man, een fantastisch dirigent, een muzikaal wonder en een sociaal bewogen mens. Andere woorden zijn niet nodig om Willem te beschrijven. Hij was er absoluut voor zijn vrouw, zijn kinderen, de aangetrouwden en zijn kleinkinderen. Maar zeker ook voor alle anderen om hem heen. Ruwe bolster, blanke pit, geen onzin, recht-door-zee en zeker standvastig!

Ja is ja en Nee is nee, geen twijfel over mogelijk, en iedereen wist dat. Niemand haalde het ook in zijn hoofd om hem tegen te spreken. Natuurlijk wel als je opgroeit en pubert, maar dan krijg je gewoon je trekken thuis. Niet alleen als kind, als de voorman of zogenoemde baas hem tegenwerkte of hem op zijn nummer te zetten, dan stapte hij op zijn brommer en kwam nooit(!) meer terug.

Zijn leven was muziek en zo leefde hij ook. Wat er in de zijlijn gebeurde was iets voor hemzelf, dat loste hij zelf op. Mensen noemen dat eigenwijs, tegendraads en weinig meegaand, hij noemde dat leven! 

Als dirigent, muzikant en fantastisch mens wist hij alles en iedereen aan zich te binden, en dat was zichtbaar op zijn uitvaart. Een volle kerk toonde eerbied voor deze prachtige voorganger. En mede door zijn nazaten werd dat daardoor een ingetogen feestje, vooral omdat ze meespeelden tijdens de herdenking. Lang leve de dirigent!

(Brekebede was bij diverse Zaanse ensembles dirigent, onder meer een lange periode bij harmonie Soli Deo Gloria in Zaandam, hij componeerde zelf ook muziek.)

Door: Jack Woestenberg van Dalen