Op zaterdag 8 februari had Miranda in de ochtend, zeer ongebruikelijk, om zeven uur, haar zus nog gebeld. Linda de Boorder: ‘Ze was heel goed geluimd, “spijbelde” van het werk, had erg veel zin in de cursus die ze zou gaan volgen. Ze zei dat ze gelukkig was met haar leventje, had zich speciaal mooi aangekleed.’
Door: Guus Bauer
Om kwart over twaalf, terug op weg naar de fietsenwinkel, stapte Miranda van haar nieuwe knalgele Burgers fiets en kreeg op de Albert Heijnweg een hartstilstand. Linda: ‘Precies rond die tijd kreeg ik het ineens ontzettend koud.’ Geen wonder, ondanks dat Miranda bijna vier jaar ouder was, vormden de twee zussen een echte eenheid, bijna zoals een tweeling. Omstanders wisten Miranda nog te reanimeren. Maandmiddag 10 februari overleed ze in het ziekenhuis.
Miranda werd op 2 december 1960 geboren op het Vissershop in Zaandam, als dochter van Ans en Siem de Boorder. Siem was aanvankelijk werkzaam als vrachtwagenchauffeur. Een beer van een vent die met gemak vaten van vijftig kilo optilde, ondanks dat hij als jongeling op de scheepvaart een been was verloren.
Toen Miranda drie jaar oud was, begon Siem op de Hogendijk zijn ‘rijwielherstelinrichting’. Miranda voelde zich er gelijk thuis, hielp als kleuter al mee in de winkel: boutjes en moertjes sorteren. Er was haar, zo ten tijde van de op handen zijnde geboorte van Linda, een pop beloofd. In eerste instantie was ze teleurgesteld toen het een kersverse baby betrof, een dwarsliggertje als het ware. Maar na een paar jaar werd duidelijk dat het kleine zusje ideaal ‘materiaal’ was om winkeltje, schooltje mee te spelen. Het laat zich raden wie er aan de kassa zat, voor het klasje stond.
Na de Jan Ligthartschool aan de overkant van de fietsenwinkel, waarboven het gezin woonde, ging Miranda naar het Zaanlands Lyceum, volgde er het Atheneum. In die tijd kreeg ze ook gitaarlessen van de moeder van Margriet Eshuijs. Vervolgens ging ze bij de ABN werken. Maar moeder Ans werd ernstig ziek, Linda stopte met de lerarenopleiding en Miranda kwam ook in de zaak. Siem, Miranda en Linda, vormden een VOF. Siem de Boorder Rijwielhandel werd een begrip in de regio.
Miranda was letterlijk een kleurrijk persoon met een brede interesse. Miranda was superdruk of uiterste kalm, spiritueel, maar ook heel computertechnisch. Ze draaide rustige muziek, maar was ook dol op echte rock. Als iets haar interesseerde ging ze er vol voor. Haar stenenverzameling is beroemd. Gitaar, ukelele, klankschalen, een handpan. Ze draaide er haar hand niet voor om. De boskatten van Miranda en haar man Ferry stalen vaak de show. Ze was lid van de vereniging Historisch Zaandam, deed er en passant de administratie voor, zoals ze dat ook met volle overgave deed voor de spirituele vereniging Harmonia. Linda:
‘Ik ben dankbaar voor de kleur die ze bracht. De onvoorwaardelijke verbondenheid is voor altijd.’

Door: Guus Bauer, de foto onder is gemaakt door Bas Sommeijer, foto boven: De Orkaan. De foto van Miranda kregen we via Guus Bauer.

Heel verdrietig dat Miranda er ineens niet meer is. We hebben haar gisteren herdacht bij Historisch Zaandam waar ze vrijwilligster was en een minuut stilte gehouden voordat de lezing begon. Ze wordt erg gemist...
Gecondoleerd!
Half jaar terug nog een fiets bij haar gekocht en zo fijn geholpen.
Ik kocht een knalrode fiets en idd vertelde ze dat ze zelf ook gek op kleurrijke fietsen was.
Een groot gemis voor jullie winkel.
Miranda zal gemist worden op de Hogendijk en in de winkel. Je werd altijd vriendelijk door haar geholpen.
Veel sterkte voor de nabestaanden. 🖤
Ik kan mij haar goed herinneren eind jaren 70 begin jaren 80. De fietsenwinkel in Wormerveer. Mooi pandje en uiterst klantvriendelijk. Kwam er vaak. We hebben daar als gezin van 5 meerdere fietsen gekocht en ik kwam daar vaak om remkabels te halen. Ik kneep ze nog wel eens stuk met te hard remmen. Veel sterkte aan de nabestaanden.
ach, wat triest te moeten lezen op het moment dat ik op het punt sta vandaag te trouwen. lieve Miranda wat hebben we een lol gehad bij Vereniging Historisch Zaandam. familie gecondoleerd.
Ach, wat ontzettend triest om te lezen. Miranda was een leerling van mij op het Zaanlands. Ze had een heel bescheiden en vriendelijke opstelling en was heel pienter. Dat ik na zoveel jaren haar nog goed kan herinneren, zegt genoeg. Mijn medeleven aan haar echtgenoot, zus Linda en familie.