Thaeer Muhreez, Jamil Makhoul en Ashur al Bab verbleven in Taets. Zij hoorden bij de eerste groep die op 2 oktober 2015 in ’t Veldpark arriveerde.
Ze vluchtten voor het geweld in hun eigen land, maar worden verscheurd door heimwee naar wat die plek ooit was: het huis waarin mensen met verschillende geloven, etnische en politieke achtergronden samenleefden.
Een tolerant land als Nederland.
Mensen
Inmiddels hebben ‘onze mannen’ gemerkt dat Nederlanders net mensen zijn. Ze betrapten ons op verdriet, humor, wantrouwen, machteloosheid, intelligentie, heimwee naar de tijd dat geluk nog heel gewoon was, onnozelheid, wanhoop, geslepenheid, dankbaarheid, gulheid, stupiditeit, wraakzucht, discriminatie, werklust, talent, hoop… en ze kregen te maken met vooroordelen.
Wapen
Tegen die vooroordelen willen Jamil, Thaeer en Ashur wat doen. Daarvoor gebruiken ze het enige wapen dat zij willen hanteren: de camera. Onder de titel ‘Ik ben een vluchteling maar…’ filmen zij collega-vluchtelingen om hun menselijke kant te laten zien. Wie zijn ze en wat zijn hun dromen? Het project wordt begeleid door Robert van Tellingen (onder andere van Monumenten Spreken) en door Issa Shaker van de Wereldomroep. De Orkaan ondersteunt hen. Van harte.
Vandaag deel 2: Amr Ranneh
Amr nu
Amr verbleef net als Ashur, Thaeer en Jamil in het Veldpark en later in TAETS. Hij ging door naart Velp voor zijn procedure. Drie weken geleden kreeg hij zijn verblijfsvergunning. Helaas voor hem was de deadline voor inschrijving voor System & Control in Delft net verstreken (1 april). Hij zal de komende zes maanden proberen nuttig te besteden door hard te werken aan zijn Nederlands en Engels en te leren binnen Hack your Future.
Zaterdag zal deze korte film ook getoond worden in het Zaantheater tijdens de bijzondere avond ‘1001 dromen.‘ De voorstelling is uitverkocht.
Het filmproject wordt mogelijk gemaakt door De Rooie Cent.
Het Rijksvastgoedbedrijf (Projectbureau HEMbrug) stelde een hal ter beschikking om in te filmen.
Eerder, direct na hun aankomst in oktober maakten ze, samen met Issa Shaker de minidocumentaire ‘Vluchtelingen bellen naar huis.’ en ‘Ik ben een vluchteling maar… I am Maher’.
"wij zien wat de media ons wil tonen"..... je kunt natuurlijk zelf ook eens gaan praten of eens online naar dingen zoeken. er is zat film en nieuws materiaal te vinden die je ander nieuws brengt dan dat je in de gemiddelde media voorgeschoteld krijgt. T'is niet zijn taak om dat nieuws te brengen, maar de taak van de ge-interesseerde om t op te zoeken ;) denk dat Amr wel iets anders aan zn hoofd heeft.....
Klopt, maar je ziet toch dat de "bekende" media over het algemeen alles vanaf dezelfde kant bekijkt en zo onbewust, of misschien stiekem bewust, een mening maken.
Maar volgens mij zijn er bizar veel bizarre verhalen te vinden die vluchtelingen mee hebben gemaakt.
Waarmee bewezen dat én bij het aanhoren van de media én bij het aanhoren van verhalen van vluchtelingen, men een kruiwagen zout zou moeten meenemen. Zolang er emotioneel labiele mensen "tot op het bot geraakt zijn", en tot tranen toe geroerd raken door een niet enorm emotioneel aandoend stukje film. Blijf ik zeggen dat het beter zou zijn om afstand te bewaren tot vluchtelingen. Juist hierom is het eerste wat men zegt óf je al eens met een vluchteling gesproken hebt. Juist om je die emotionele aanhankelijkheid aan te smeren. Je kan niet iedereen helpen óf het gaat je financieel schaden (zie ook huisvesting, nóg meer bezuinigingen in de zorg, etc.) . Amr daarentegen, lijkt mij een prima jongen die graag verder wil, een aanwinst voor het land zou je zeggen. Echter denk ik dat zodra zijn eigen land weer veilig is, men daar zit te wachten op mensen zoals Amr om het land weer op te bouwen en beter te maken. Dat geld voor alle vluchtelingen! Tijdelijk asiel, daarna weer terug.
De tranen rollen over mijn wangen. Amr is een goede vriend en een prachtig persoon. Zijn verhaal raakt me tot op het bot en ik ben trots hoe hij zich staande houdt.
Merel, jij en ik en gelukkig een heleboel anderen snappen het wel!
Het mooie is dat je zelfs kan reageren, roepen en vragen als je jezelf tooit met de naam 'Broekjevol'.
Past niet in mijn plaatje, maar je staat online, zwart op wit, gepubliceerd op deze site.
Daar heb jij niet veel aan hoeven doen toch?
Blijft geweldig om te zien hoe groot jouw hekel is aan mensen die anoniem reageren. Zo begripvol naar sommige mensen toe, zo afkeurend naar anderen.
"het huis waarin mensen met verschillende geloven, etnische en politieke achtergronden samenleefden. "
En waarom dan toch is het zo gigantisch misgegaan. Vertel dat verhaal eens want hier horen en zien we alleen wat de media ons willen tonen.
Na jaaa, valt me tegen. Een beetje Orkaan-lezer kent de geschiedenis: http://deorkaan.nl/waarom-vluchtelingen-in-t-veldpark-in-15-stappen/#more-12792
Wat mij namelijk trof is de zin die ik heb gekwoot. Als ik het verhaal in jouw link lees staat dat geheel in contrast met die kwoot. Dus laat hem uitleggen hoe het toch zo mis is gegaan ondanks die kwoot van hem. Kunnen we misschien hier in nederland van leren.
Sorry, ik zie geen contrast.
'Laat hem uitleggen'? Hij heeft een hoop uit staan leggen en is verder niemand iets verschuldigd. Daarbij heb je maanden de tijd gehad om met hem te praten: hij stond ervoor open en had tijd genoeg.
'Hier horen en zien we alleen wat de media ons willen tonen'? We kunnen schrijven en tonen wat we willen, zolang het niet binnen je plaatje past komt het nooit binnen.
We kunnen vragen en roepen wat je wilt, zolang het niet binnen je plaatje past wordt het toch niet gepubliceerd.