Hikari, de Budovereniging in Hoornseveld Zaandam, heeft het seizoen zondag afgerond met het traditionele Fok Spits toernooi. Een familie-teamtoernooi waarin teams op basis van gewichtsklasse tegen elkaar strijden om de eeuwige roem en een foto in de kantine.

Voor de vereniging Hikari, die aan verschillende vechtsporten doet en rond de 240 leden telt, is het judotoernooi een feestelijke traditie aan het einde van elk seizoen. Teamtoernooi is een discipline binnen judo. Zes teams met elk zeven deelnemers strijden tegen elkaar voor de eeuwige clubroem en de wisselbeker. Het is prachtig om te zien hoe zowel kinderen als volwassenen in een team de sportieve strijd aangaan met andere teams. Elke judoka komt uit tegen een gelijkwaardige tegenstander en uiteindelijk win of verlies je als team. De sfeer is vrolijk en het draait vooral om het plezier.

Annet Steenbruggen verwelkomt de Orkaan, in de EHBO-hoek, als de finales er bijna aankomen. Ook is ze een ware supporter voor haar zoons die meedoen aan het toernooi en zelfs tegen elkaar uitkomen. Zo nu en dan raakt er wel eens iemand geblesseerd of is er een bloedneus maar de leden van de vereniging zijn (hoe fanatiek ze zijn) ook zuinig op elkaar. Annet bevestigd dat Hikari meer een sportfamilie is dan een Budovereniging. Budo is een verzamelnaam voor verschillende vechtsporten. Hikari doet aan Judo, Karate, Jiu-Jitsu en Brazilian Jiu-Jitsu. Dit naast Fighting fit, zelfverdediging voor vrouwen en Parkinson boksen.

Zeven dwergen

Aan het einde van het toernooi is iedereen tweede geworden, met uitzondering van team De Zeven Dwergen. Zij pronken met de wisselbeker. Daarna kunnen de kinderen nog wat ravotten op de mat en begint de jaarlijkse barbecue.

Fok Spits

Het toernooi heeft de naam te danken aan Fok Spits, de 93-jarige oud-trainer van de club en een stuk levende geschiedenis. Zo vertelt Hans van Nooij die bevriend is met de clublegende.

‘We hebben in de geschiedenis van Hikari een aantal iconische trainers gehad. Mannen als Co Hetteling, Warner Salomon, Herman Debrot en Hans Meester. Maar bij Fok is het allemaal begonnen. Onder hem gingen we van amateur- naar topniveau. Dat stokje gaf hij door en zijn opvolgers hebben Hikari de naam gegeven die het later kreeg. Fok komt sinds een paar jaar niet meer naar zijn eigen toernooi. Hij heeft aangegeven dat het goed is zo, hij is ook slecht ter been.’

Hans’ zoon komt binnen, hij gaat weg en moet naar het station. Ze geven elkaar een dikke knuffel. Het is typerend voor Hikari. Hans liep zelf als kleine jongen al bij de club rond en zoals zovelen staat de volgende generatie ook weer op de mat.

Door: Edwin Kleiss. (Tekst en foto’s)