Sommige dingen in het leven lijken onbetekenend.
De huisjes waarin onze gemeente haar elektriciteit-huishouding regelt zijn een gegeven in het straatbeeld en ze horen functioneel te zijn, ze zijn er nou eenmaal.
De meeste mensen blokkeren de hokjes, slaan ze over met hun blik of leggen zich erbij neer. Paul Kramer van architectuurstudio KRAMER is architect, en hij ziet ze en de omgeving.
Het elektriciteitshuisje op Behouden Haven trok zijn aandacht en hij zocht haar nabije verleden op. Dit resulteerde in een geschiedenis die dertien jaar en drie bomen teruggaat. Kijk mee:
2006
In het groen staat dit schattige elektriciteitshuisje met een in metselwerk en lichtgekleurde betonbanden uitgevoerde dakrand en ook nog eens lichtvoetig zwevend boven de grond.
Het zou mooi zijn als de graffiti verwijderd zou worden en de deuren geschilderd.
2009
Wat groen weg, stadsplattegrond erop (de graffiti blijft gewoon zitten), verkeersbord erbij:
2015
Boom rechts weg, grijs kastje ernaast geplaatst (het huisje zit blijkbaar al helemaal vol met draden en aansluitingen?):
2018
Nog een boom weg (achter het huisje, en wat voor één!), nog een grotere grijze kast erbij, een reclamebord aan de lantaarnpaal en een verkeersbord rechts op het huisje.
2019
Eindelijk de graffiti eraf en de deuren geschilderd! Maar meteen de laatste boom verwijderd en de lelijkste dakrand van Trespa beplating met opdekschroeven en luchtgaten met vette daktrim erop gezet (die bij de deur weer iets moest ingekeept omdat die anders niet paste).
De woestijn rukt op; hoe gaan we de kwaliteit van onze leefruimte beschermen?
Zal binnenkort wel helemaal worden bekleed met Trespa, maar dan groen en een lollig puntdakje met een olijk makelaartje er bovenop.