Al jaren is de Westzaanse gemeenschap in touw om Kikker een plek te geven die bij zijn status past. Kikker is een symbool van het Kroosduikerdorp, maar hij is ‘tijdelijk’ op en zijspoor gezet in de Middel langs de A8.

Dorpscontact Westzaan plaatste een dossier in haar nieuwsbrief aan de hand waarvan wij zo zorgvuldig mogelijk een reconstructie van de, soms pijnlijke, geschiedenis hebben gemaakt. Vandaag het laatste deel.

In deel #1 kon je lezen dat de arme Kikker in 2018 ‘tijdelijk’ op een troosteloos plekje in de Middel naast de A8 was gezet. Met een lantaarnpaal boven zijn kikkerkopje waardoor hij nooit even echt rust krijgt. In deel #2 namen we een sprong naar 2021. Daar werd de situatie van ons groene vriendje niet veel beter. En vandaag? 2023? We bezochten hem afgelopen nacht voor een update. 

Het drama van Kikker uit Westzaan: Kikker vogelvrij 

De nachten duren lang. Kikker kijkt naar links met zijn linkeroog en naar rechts met het rechterexemplaar. De sneeuwvlokken lijken zelf kleine witte lampjes onder het schijnsel van de lantaarnpaal boven zijn kop. De nieuwe planken die ze tegen hem aan hebben gespijkerd trekken hier en daar. Geen fijn gevoel, maar het was nodig geweest.

Verderop, in het centrum was die mevrouw van Dorpscontact Westzaan nog altijd namens het ganse dorp in touw om Kikker te redden. Zij had in diverse pittige mails al aan de bestuurders laten weten dat ze het goed zat was om van het kluitje naar het riet te worden gestuurd. Daarbij voorspelde ze in 2021 al dat onverlaten onze held zouden weten te vinden: 

‘Onze ‘Kikker’ de Kroosduiker behoort niet ergens achteraf weggemoffeld te worden en waar deze compleet gesloopt wordt door vandalen.’ 

‘Ik mag niet klagen’, kwaakt Kikker voor zich uit. En hoewel hij koudbloedig is, blaast zijn adem wolkjes de ijskoude nacht in. Hij slaapt slecht tegenwoordig. Niet alleen door dat eeuwige licht, de langsscheurende auto’s op de snelweg naast hem of door het gegooi van vuilnis naar zijn kop en in die blikvanger, maar vooral door wat er in januari gebeurde. ‘Ik mag niet klagen’ kwaakt hij weer. 

In januari werd het symbool van Westzaan op grove wijze geschoffeerd. Rond de jaarwisseling was hij kapotgemaakt en belaagd met vuurwerk en nog in diezelfde maand had een nep-artiest hem bespoten met verf. Natuurlijk had de mevrouw van Dorpscontact er direct melding van gemaakt, maar je raadt het al: zij werd weer met een kluitje het riet in gestuurd. Zaanstad liet weten dat Kikker wel binnen de gemeentegrenzen staat, maar niet op gemeentegrond. 

“Nou breekt mijn klomp,” had Jaap Klomp geroepen toen hij dat nieuws hoorde, “Kikker is dus werkelijk vogelvrij!”. 

En dat is hoe het is. Kikker staat waar hij staat, lijkt er indertijd illegaal geplaatst te zijn, maar van wie hij is en of hij ooit de rotonde zal sieren, de boomers in het beweegpark kan uittoelachen, of kan feesten voor het dorpshuis is niet duidelijk. 

‘Stuurden ze mij maar met een kluitje het riet in,’ kwaakt Kikker. Dan herpakt hij zich dapper en zegt: ‘Ik mag niet klagen’. PLOF! ‘Auw!’