De belangstelling voor voor de herdenking van de Februaristaking in Zaandam lijkt elk jaar toe te nemen.
Bij de kranslegging op de Wilhelminabrug en de bijeenkomst na afloop in het Zaantheater was een groot aantal mensen aanwezig.
Schrijver Erik Schaap pleitte voor een nieuw monument om de organisatoren van de Zaanse staking in 1941 te eren. Dat zou bij Harenmakersstraat 17 moeten komen omdat vanuit daar de duizenden gestencilde oproepen door de Zaanstreek werden verspreid.
Schaap richtte zijn oproep specifiek aan burgemeester Vreeman, die ook aan de basis had gestaan van de de jaarlijkse Zaanse Februaristaking-herdenking. Volgens Schaap zou Vreeman in de zeven à acht maanden die hij nog in Zaanstad zat dat misschien wel kunnen regelen.
Wij maakten een kort filmpje:
Erik Schaap presenteerde op de bijeenkomst het boek dat hij samen met Geke van de Kamp en Sander Wegereef van het Gemeentearchief Zaanstad maakte over de Zaanse staking. In dat boek zijn ook de vier nieuwe foto’s gepubliceerd die enkele maanden geleden opdoken. Uniek, omdat er tot dusver slechts twee foto’s van de staking (in heel Nederland) bekend waren.
Burgemeester Rob Meerhof van Oostzaan ging in zijn toespraak in op het stellen van ‘een daad’, iets dat ook vandaag nog steeds actueel is.
De Februaristaking heeft niet kunnen voorkomen dat de Jodenvervolging werd voortgezet. Dat er planmatig werd ingezet op uitroeiing van een hele bevolkingsgroep met onbeschrijfelijke gevolgen.
Wat de staking wel deed was het uiten van een brede en diep gevoelde verontwaardiging. Wat de Februaristaking ook deed was het keihard stellen van een norm, van een grens, die niet mocht worden overschreden.
Hier vind je de korte film die Monumenten Spreken over de Februaristaking maakte.
Klik op de foto voor een grotere versie:
Op de foto boven oud-verzetsstrijder Wim Blank en Wim Nieuwenhuijse – voormalig raadslid en wethouder voor de CPN, die een krans bij het monument leggen.
Voorkomen is beter dan herdenken.