Ken je die mop van dat Zaanse horrorboek ‘geïnspireerd op ware gebeurtenissen’ dat 1 juli uit zou komen?

De horror! Het kwam niet!

In 2022 nam Bingo-bedrijf Amsterdam Big Time Crew de huur van de tiende verdieping van de Watertoren van Assendelft over van Groeneveld Eten/Wolfsend. Dat bleek geen succes. 

[Zie update onderaan deze pagina]

Vooropgesteld: dit stuk kwam expliciet niet tot stand met medewerking van Martijn van Stuyvenberg van Big Time Crew. Hij wil niet met De Orkaan praten omdat we laatst een ‘heel lelijk stukje’ over hen schreven. Waar het boek is gebleven houdt hij geheim. #spannend 

Goed, nu dan toch dat boek! Wat keken we ernaar uit! Juice aan de Zaan! Het boek ’De Horrortoren van Assendelft’. De belofte was dat het gevuld was met Zaans bedrog, intimidatie, pesterijen en zelfs grensoverschrijdend gedrag. En het was vooraf te bestellen. Maar die pagina kunnen we echt niet meer vinden. 

De ideeën voor de exploitatie van de tiende waren er gerust bij de crew. Die vlogen van Bingo naar Comedy naar Kaas, maar niets leek te lukken. En dat kwam niet door de Big Time Crew, maar door anderen. Bijvoorbeeld doordat bleek dat de vergunningen van Zaanstad niet direct pasten bij de plannen. 

Niet alleen Zaanstad – en ook burgemeester Jan Hamming! -zou d’r van langs krijgen in het griezelboek. Het ‘enthousiaste team’ kreeg binnen de gruweltoren te maken met verschrikkelijke zaken die het daglicht niet konden verdragen. Dat zou allemaal verteld worden in het boek van Martijn. 

Amsterdammer Martijn van Stuyvenberg, DJ, journalist en ook hoofdredacteur van Mokum Magazine, kondigde aan een nagelbijtend schandaalboek uit te brengen. Het het horeca-avontuur dat hij met zijn Amsterdam Big Time Crew (ABTC) als exploitant van de tiende etage van de iconische watertoren van Assendelft aanging zou een waar horrorboek opleveren. Van Stuyvenberg had het groots aangekondigd in de pers en het NHD pikte het op. Het werd een flink verhaal (wel achter een betaalmuur).

Zaanse juice

Natuurlijk willen wij heel graag weten wie de daders waren! Wat deden ze? Hoe zag ‘grensoverschrijdend’ gedrag eruit in de toren? Wie heeft het enthousiaste team van de Amsterdam Big Time Crew gepest of geïntimideerd? Hoe? Namen en rugnummers werden ons beloofd. Authentiek Zaanse juice beschreven door een Amsterdamse bril! 

Maar het boek kwam niet. En Martijn wil ons daarover niets vertellen omdat hij ons niet aardig vindt.

Gelukkig hebben we de cover van het ‘boek’ nog.

De kaft!

Omdat we toch niet echt konden wachten gaven we ChatGPT de opdracht een horror-verhaal te schrijven. Dit is het resultaat.

De Horrortoren van Assendelft (volgens ChatGPT)

De lucht boven Assendelft was inktzwart toen het enthousiaste team van Amsterdamse ondernemers arriveerde. Hun plan was briljant: een combinatie van een bingo-bedrijf en een kaasfonduerestaurant, gevestigd op de bovenste etage van de oude watertoren. Het gebouw had een mysterieuze charme en de ondernemers waren vastbesloten hun visie tot leven te brengen.

Wat ze niet wisten, was dat ze verstrikt zouden raken in een web van angst en intriges dat hun stoutste nachtmerries zou overtreffen.

Dag 1: De aankomst

“Dit is perfect,” zei Martijn, de leider van het team, terwijl hij uitkeek over het uitzicht vanaf de bovenste etage. “Hier zullen mensen van heinde en verre naartoe komen.”

Zijn partners knikten enthousiast. De sfeer was opgetogen, maar die vreugde werd al snel verstoord toen ze kennismaakten met de andere huurders van de watertoren. Op de eerste verdieping bevond zich de kille notaris wiens ogen altijd leken te glinsteren met een sinistere bedoeling. Op de tweede verdieping werkte de makelaar, die hen met een koude blik begroette. Op de derde verdieping huisde de mediator, een man met een onnatuurlijke kalmte die hen ongemakkelijk maakte. En op de vierde verdieping bevond zich de vastgoedontwikkelaar een vrouw met een gezicht zo strak en emotieloos als marmer.

Dag 2: De eerste tegenslagen

Het team was nauwelijks begonnen met de voorbereidingen toen de problemen begonnen. Elektrische storingen, lekken en ongewenste bezoeken van de notaris en de makelaar zorgden voor vertraging. Martijn probeerde optimistisch te blijven, maar hij voelde de dreiging die om hen heen hing.

Op een avond, na een lange dag van werken, besloot het team een drankje te nemen in het café in de kelder. De eigenaar, een norse man vertelde hen vage verhalen over de geschiedenis van de toren en de vreemde gebeurtenissen die er plaatsvonden. Hij eindigde altijd met dezelfde woorden: “Deze toren laat zijn geheimen niet zomaar los.”

Dag 3: De burgemeester

Toen de burgemeester van Zaanstad hen een onverwacht bezoek bracht, leken de zaken eerst te verbeteren. Maar zijn vriendelijke glimlach en geruststellende woorden hadden een ondertoon die Martijn niet kon plaatsen. De burgemeester beloofde hulp, maar tegelijkertijd bracht hij nieuws over nieuwe, complexe vergunningen en onverwachte inspecties.

Dag 4: De onthulling

Op een nacht, terwijl Martijn in zijn kantoor werkte, hoorde hij stemmen. Hij sloop naar beneden en vond de andere huurders in een verhitte discussie. Ze spraken over een pact, een duistere afspraak die hen allen aan de toren bond. Voor hij zich kon terugtrekken, viel de houten vloer onder zijn voeten weg en hij stortte in het duister van de kelder.

Dag 5: De waarheid

Martijn werd wakker in een koele, vochtige ruimte. Het licht van een enkele kaars onthulde het grijnzende gezicht van Henk. “Ik zie dat je de waarheid hebt ontdekt,” zei hij zacht. “Deze toren is meer dan steen en water. Hij leeft, hij voedt zich met de angst en wanhoop van zijn bewoners.”

Martijn probeerde te ontsnappen, maar de toren leek een eigen wil te hebben. De gangen veranderden, deuren sloten zich en de schaduwen leken tot leven te komen. Elke stap werd zwaarder, elke ademhaling moeilijker. Het was alsof de toren hem opslokte.

Dag 6: De ultieme bingo

Het team hield vol, zelfs toen de vreemde gebeurtenissen zich opstapelden. Ze organiseerden hun eerste bingo-avond, hopend dat een beetje normaliteit de sfeer zou verbeteren. Maar tijdens het spel, toen de laatste bal getrokken werd, begon de grond te trillen. De lichten flikkerden en een ijzige kou vulde de ruimte.

De burgemeester verscheen plotseling in de deuropening, zijn ogen leeg en koud. “Jullie moesten hier nooit zijn,” fluisterde hij. “De toren kiest zijn bewoners, en jullie horen hier niet bij.”

Met een laatste daverende klap sloot de toren zich volledig af, verstrikt in de eeuwige nacht die hij zelf creëerde. De ondernemers, ooit vol dromen en plannen, waren nu gevangenen van de levende watertoren, opgeslokt door zijn duistere geheimen.

En zo bleef de watertoren van Assendelft, een monument van wanhoop en angst, terwijl de inwoners van de stad zich afvroegen wat er gebeurd was met de enthousiaste ondernemers die hun toekomst hier hadden gezocht.

Update

Vandaag, net voor 12.00 uur kregen de mensen die het ‘boek’ voorut besteld hebben onderstaande mail van Martijn van Stuyvenberg:

Beste lezer/lezeres,

 Zojuist hebben wij van onze advocaten te horen gekregen dat het ons wordt afgeraden om het boek ‘De Horrortoren van Assendelft’ uit te brengen. Het boek is weliswaar helemaal af, maar de kans is groot dat een aantal betrokken personen en/of partijen, dat ons naar onze mening aantoonbaar veel onrecht heeft aangedaan, een procedure zal starten. Dit zou als gevolg hebben dat wij nóg meer juridische kosten moeten maken en dat is het ons – na alle ellende die wij reeds hebben moeten doorstaan – niet waard. Wij willen rust. 

 Wat nu?

U krijgt uw geld (€25,90) uiteraard terug. Laat ons uw volledige naam + uw rekeningnummer weten en het bedrag wordt binnen 3 werkdagen teruggestort.

 Wij hopen op uw begrip voor deze keuze en bieden onze oprechte verontschuldigingen aan voor het ongemak. 

 Vriendelijke groeten,

Team De Watertoren van Assendelft

Door: Merel Kan, ChatGPT, informatie Orkaan-dossier, artikel NHD en Martijn van Stuyvenberg (die eigenlijk niks vertelde omdat wij het waren).