Dit kán gewoon niet, mensen! De boom-kabouter is verdwenen. Ergens hopen we dat het olijke mannetje met een knapzak de wereld in is getrokken, maar eigenlijk denken we niet dat hij zijn plekje vrijwillig zou verlaten. We vrezen het ergste.
We kennen weinig kabouters die zo vrolijk, blij, onschuldig, ontvankelijk vrij de wereld inkijken als hij. De boom op de hoek van de Lage Horn en de Krimp in Zaandam groeide expres ruimte in haar stam voor liefdevolle wezentjes die plezier brengen aan mensenkinderen die er oog voor hebben.
Voor Sint Maarten werd de kabouterboom extra uitgelicht, en misschien heeft dit de aandacht getrokken van iemand die hem voor zichzelf wilde hebben. Begrijpelijk, maar niet erg sociaal.
Wie heeft dit op zijn of haar geweten? Maar, belangrijker nog, als jij – ja jij!- dit gelukbrengende heerschap in een vlaag van verstandsverbijstering hebt weggenomen, zou je hem dan terug willen brengen? Please? Hij wordt gemist!
foto en informatie van Anita Hartman tekst Merel Kan
Is de kabouter thuisgekomen? Nog steeds aan hem denken.
De een krijgt mooie herinneringen op het zien van zo'n manneke. De ander krijgt prompt de steel-stuip, omdat hij/zij zich beheersen kan/wil op het zien iets liefs/leuks.
Ach, wat jammer nou! Hopelijk komt ie terug...