Zolang het spannend zou blijven had het alles in zich om de wedstrijd van het weekend te worden. En spannend bleef het, tot de tachtigste minuut. Toen bepaalde underdog WSV ‘30 de eindstand op 1-3. Lijstaanvoerder van de derde klasse vv Assendelft werd zondagmiddag verslagen door de nummer laatst.
De belangen waren vooraf duidelijk. De thuisploeg moest er alles aan gaan doen om de koppositie te behouden, terwijl de uitploeg het liefst zo snel mogelijk van de laatste plaats af wil. Gesteund door die motivatie – en Kaj Sierhuis en Micky van de Ven – was het begin van het duel voor de gasten uit Wormer.
Nee, zo op het oog leek het aanvankelijk geen duel tussen de koploper en de hekkensluiter. En als er dan iemand de hekkensluiter moest zijn, dan eerder Assendelft dan WSV. Al snel was de voorsprong er voor de gasten. Met wat geluk in de afronding tekende Luuk Mol na een knappe aanval voor 0-1.
Dat tot grote vreugde van WSV’30-trainer Arjen Zwaan:
‘Het was lekker dat we eens voorkwamen, dat gebeurt ons namelijk niet zo vaak, haha. Ik vond het wel erg knap dat we met deze instelling aan de wedstrijd begonnen. Heel taakgericht en gefocust.’
Bonuswedstrijd
‘Een bonuswedstrijd? Ja, zo heb ik hem inderdaad bestempeld. Om de druk eraf te halen. Winnen is heel mooi, maar bij een verlies zou er niet veel aan de hand geweest zijn. Het gaat namelijk om die wedstrijden die nog komen tegen Hercules, TOS-actief, DSS, die ploegen… Maar die ‘bonuswedstrijden’ bepalen wel hoe je die wedstrijden ingaat.’
De 0-1 was een signaal voor de thuisspelende favoriet, dat de wedstrijd na de vroege achterstand nu wel in handen probeerde te nemen. Dat lukte aardig, maar ging nog niet gepaard met enorme kansen. Af en toe was er een momentje voor WSV, dat nog steeds aardig voetbal op de mat legde.
Rond het half uur was het weer Mol die opdook in de vijandelijke zestien. Op een poging van de WSV-spits kon Lars Stellaart nu wel redding brengen, maar omdat zijn ploeg de bal daarna niet weg kreeg, kon Jayden Timmer aanleggen. De rechtsbuiten schoof de bal met zijn linkerbeen langs de goalie van de thuisploeg.
Aansluiting
Hoewel Assendelft ook na de tweede Wormerse goal beter bleef, was het nu toch echt menens. Snel werd de spanning in het duel teruggebracht. Het was Lesley van der Ven die na een terecht gegeven strafschop koel bleef. De beste man aan de kant van Assendelft plaatste de pingel keurig in de rechterbovenhoek en bepaalde de ruststand op 1-2.
Na rust was het nu Assendelft dat sterker uit de kleedkamers kwam. De mannen van Guillaume Groot waren met de intentie uit de kleedkamer gekomen om voor een snelle gelijkmaker te zorgen en daarna door te drukken. Ook een puntje zou tegen WSV ‘30 immers voelen als verlies.
De kansen voor 2-2 waren er, via Mick Spanjaard en Jimmie Glas. Laatstgenoemde kreeg de grootste, maar zag Roy Wigman als winnaar uit een een-op-een-situatie komen. Van dichtbij kopte de boomlange Spanjaard vlak daarna over. WSV had de eerste storm overleefd, maar was nog lang niet van de promotiefavoriet af.
‘Drink water en hou vol’
Het hielp voor de gasten niet dat er in het laatste half uur steeds meer fysieke klachten begonnen op te komen. Het werd een slijtageslag, vooral voor de ploeg van Arjen Zwaan. Na vier wissels doorgevoerd te hebben kwam er binnen vijf minuten van drie verschillende spelers het sein van wisselen. Alleen het verzoek van doelpuntenmaker Timmer kon ingewilligd worden.
‘We hadden drie krampgevallen, maar nog maar één wissel. Dan ga je een beetje afwegen wie de meeste sprints moet maken. Dat was onze rechtsbuiten, dus die haal je er dan af. Tegen die andere twee zeg je: drink water en hou vol.’

Ondanks dat WSV moegestreden leek, begon langzaam in te dalen dat er een stunt aan zat te komen. Waar de Wormernezen in de eerste seizoenshelft zo vaak niet genoeg konden brengen om goede wedstrijden in punten om te zetten, waren ze nu – net als vorige week tegen ROAC – klinischer dan voor de winter.
Beslissing
Het kon niet meer fout toen invaller Daan van Putten tien minuten voor tijd voor 1-3 zorgde. Een explosie van vreugde volgde aan de kant van WSV, terwijl de dug-out van Assendelft ondertussen in tweeën geslagen werd. Wigman moest hierna nog één keer optreden om de spanning niet alsnog terug te laten keren. Daarna was het gedaan.

Wat een feestmiddag had moeten worden aan de Assendelftse Dorpsstraat (door onder andere het huldigen van Danny Rijser, vanwege zijn 250ste wedstrijd voor de club), werd een frustrerend geheel. Natuurlijk, het zonnetje scheen nog steeds net zo lekker als voor de wedstrijd en het publiek leek er geen biertje om over te slaan. Maar binnen de ploeg en ook bij Groot was boosheid te ontdekken. Hoewel nog bovenaan, heeft Assendelft nu meer verliespunten dan titelconcurrent Bloemendaal, dat wel won.
Ook voor WSV waren de uitslagen op de andere velden ongunstig. Hercules Zaandam én Alliance ‘22 wisten namelijk ook de volle buit te pakken, waardoor Zwaan en zijn mannen alleen inlopen op DSS en TOS-Actief. Maar, zo bekende ook de trainer van de degradatiekandidaat na afloop, het ging zondag om meer dan alleen punten.
Boost
‘Tuurlijk is dat zo! Je probeert de jongens iedere week bij elkaar te houden, omdat we vaak niet minder zijn dan de tegenstander, maar de punten niet pakken. Dus ja, dit geeft een enorme boost. Dat was vorige week natuurlijk ook al zo. Vorige week werden we getypeerd als stuntploeg en ik snap dat gezien de ranglijst, maar gezien het spel is het logisch dat we een keer winnen.’
Door Hugo Heinen.