In de Zaanbocht in Wormerveer, ter hoogte van de Markstraat, staat een klein betonnen torentje dat bedoeld is als een ‘bunker’ voor de beroepsvaart. Schepen kunnen hier water tappen en de benodigde krachtstroom laden. Hoge spanning, levensgevaarlijk staat in een oranje driehoek bij de deur. Als een verkapte uitnodiging meldt een ander bordje daarentegen dat het een betreedbaar gebouw is. Alleen voor bevoegden dan toch zeker?!

Een tijdje terug stond de deur op een kier. Een vergeetachtige schipper, een slordige onderhoudswerker, een dronkaard met een loper, kwajongens? De bezorgde burger, met nog een laatste restje gemeenschapszin en een paar uurtjes vrij, belde om te beginnen met de Havendienst. Voorkeurtoetsen. Doorverbinden. ‘Niet ons pakkie an.’ Een bijna hoorbaar schouderophalen. Wist de politie misschien raad? ‘Gaan we niet over.’ Een stroomleverancier, een netbeheerder misschien. Liander? ‘Nee, zegt me niks.’

Bij TenneT – Lighting the way ahead together – een vriendelijk persoon die meedacht. ‘Nee, is geen schakelstation van ons, maar wij zorgen dat het wordt geregeld.’ 

Een paar dagen later waren twee mannen van Liander omstandig bezig met het aanbrengen van een rol plakband. Het had iets weg van een theaterstuk in slow motion. Een noodoplossing. Vooruit. Vakantie en zo. Na een kleine maand begint het plakband een beetje te fladderen. Is de sleutel zoek? Een nieuw slot misschien?

Door: Guus Bauer, de foto’s zijn ook van Guus