Afgelopen zondag was ik natuurvorsen in het Twiske. Meestal combineer ik sporten met natuur. Ik neem dan fotocamera’s mee in mijn rugzak. Onderweg zag ik en hoorde ik veel.

Door: David Sluis

Zo zijn er nog veel smienten en wat nonnetjes, beide vogels die je typisch rond de winter ziet. Die nonnetjes zijn echt waanzinnig mooi, maar eigenblijk zijn alle eenden dat. En vrouwelijke blauwe kiekendief jaagde boven het riet, hoorde je de rietgorzen en de cetti’s zanger, en nog veel meer (korstmossen en slakken). 

Onderweg sprak ik de nodige vogelaars, en ik kreeg een kijk tip, niet in het Twiske, maar in de Noorder-IJplas. Met passende spoed zette ik vaart in de sportstep en stoof naar één van mijn favoriete natuurstekkies. Maar wat was daar dan te zien?

De Noorder-IJplas is een flinke plas met behoorlijk helder water. Ik heb daar een keer gesnorkeld om het onderwaterleven te bezien. Je kunt daar soorten van brakke milieus vinden, zoals krabben. De onderwatervegetatie is vrij monotoon, maar biedt wel flinke schuil en opgroeimogelijkheid voor o.a. vis, ook omdat er stukken speciaal zijn ver-ondiept hiervoor (kraamkamerfunctie). Waar vis is en helder water maakt dat dit o.a. vogelsoorten aantrekt die wel een visje lusten. Naast het al eerder genoemde nonnetje, welke onder de zaagbekken valt, vanwege de gezaagde snavel, zijn futen ook beduchte visjagers. Ik trof drie soorten futen aan, waaronder de zeldzame roodhalsfuut, en daar kwam ik voor. Na het filmpje tik ik verder.

De roodhalsfuut is een zeer schaarse broedvogel in Nederland, met slechts tientallen gevallen. De vogel die ik aantrof op de Noorder-IJplas is ws een wintergast en zal hoogst waarschijnlijk binnenkort oostwaarts weer weg trekken, maar wie weet… Het was ook maar één exemplaar. Hij is qua formaat duidelijk kleiner dan de ’normale’ fuut, die trouwens al met de balts bezig waren. Maar wel weer een stuk groter dan de dodaars (onze kleinste fuut), die ook met enkele exemplaren aanwezig was (matig algemeen in Nederland). 

Ik heb wel even moeten zoeken naar het dier en was ook niet gewapend met een verrekijker (foei!). Deze roodhalsfuut was aan het jagen dicht onder de kant, en was totaal niet schuw. De dodaars daarentegen wel, die kreeg ik niet goed in beeld. De roodhalsfuut heeft tijdens het broedseizoen een bruinrode hals, vandaar de naam. In het winterkleed is de rode hals grijs, en zo trof ik hem aan. De mannetjes en de vrouwtjes zien er hetzelfde uit. Hij was druk aan het vissen, en met succes! Door zijn kleinere formaat vangt hij relatief kleinere vissen en ook wel andere organismen. Het was een mooie afsluiting van de dag.

Groentjes!