Op 15 februari 1992 verscheen voor het eerst Dagblad Zaanstreek, het resultaat van een fusie tussen De Zaanlander en De Typhoon. We ‘vieren’ dus ook 25 jaar zonder Typhoon en Zaanlander.

De Orkaan besteedt deze weken extra aandacht aan De Typhoon en De Zaanlander. 

Vandaag Jos Lap, voormalig chef bij De Zaanlander, die de fusie samen met zijn Typhoon-collega in goede banen moest leiden.

De samenvoeging van redacties van  De Zaanlander en De Typhoon was een heftig evenement. Een klus die voor het gemak werd overgelaten aan de redactiechefs van beide edities: Ger van Dongen namens De Typhoon en ondergetekende als chef van De Zaanlander. Ger vertelde daar afgelopen zaterdag nog over in een mooi interview in Dagblad Zaanstreek, inmiddels 25 jaar oud.

Voor mijn gevoel was de fusie een tamelijk onmogelijke opgave die we beiden liever niet hadden gehad en die werd geklaard tussen het maken van onze beide kranten door.

Ik herinner me nog goed hoe we een paar keer bijeen kwamen in wat toen nog restaurant Huis te Zaanen was aan de Zaanweg in Wormerveer.

Verhuizing

Eerst eens kennismaken – aardige man, die Van Dongen, viel alles mee – en daarna bedenken hoe je van de ene op de andere dag twee redacties in elkaar schuift met redacteuren die soms jarenlang dezelfde specialiteiten hadden. Een korps van enkele tientallen freelance medewerkers samenvoegen, die elkaar al vaak waren tegengekomen bij dezelfde toneelvoorstelling of voetbalwedstrijd. En twee papieren edities met elk hun eigen sfeer, eigen rubrieken en themapagina’s én hun eigen lezers tot één krant maken. En geen tijd om te oefenen, een krant verschijnt zes dagen per week.

Een week voor de echte symbiose verhuisde de redactie van De Zaanlander van Wormerveer naar de bovenverdieping van het Typhoongebouw. Om alvast wat te wennen.

Zaterdag 15 februari 1992 verscheen de eerste editie van Dagblad Zaanstreek, huis aan huis verspreid. Ik zag ’s nachts een heel dikke krant van de pers rollen met daarin alle zaterdagrubrieken van beide edities. Fraai? Niet echt. Maar samengaan moet wennen, voor lezers en voor schrijvers.

Broodtrommel

Het was, zeker in het begin, een chaotische periode. Daaraan richting te geven was niet eenvoudig. Ik had nog nooit zoveel redacteuren bij elkaar gezien. Voor Ger was dat natuurlijk weer anders. In Zaandam hing een foto van de redactie van de Typhoon met nog veel meer collega’s.

En al die lezers die belden, van de een of van de ander partij. Want Zaankanters lazen – gemotiveerd – De Typhoon óf De Zaanlander.

Ger kreeg de meesten aan de lijn. Tegen een klager die er niet aan kon wennen dat De Typhoon nu ochtendblad was, zei hij:

“Mevrouw, u legt de krant in de broodtrommel achter het brood. Dan komt u hem bij de lunch weer tegen, mooi op tijd.”

Een goeie grap op zijn tijd was brak de spanning een beetje. En dat kon je aan Ger wel overlaten.

Bruinsma

Langzaam aan begonnen we aan elkaar te wennen. De krant in het meest dynamische gebied boven het Noordzeekanaal kreeg toch een eigen karakter. En al snel zijn eigen primeurs.

De uitspraak “Hij kan er geen hout van” over de korpschef Van Es uit de mond van de toenmalige burgemeester van Zaanstad Hannie Bruinsma (foto onder, gemeentearchief Zaanstad) werd opgetekend door verslaggeefster Annemart van Rhee tijdens een interview. Zorgde voor veel ophef en resulteerde in Bruinsma’s vertrek.

In hetzelfde jaar dreigde redacteur Rob Swart gegijzeld te worden door het openbaar ministerie omdat de politie erachter was gekomen dat hij meer wist dan de rechercheurs van de moord op Laurens van Maanen in de Belgischestraat in Zaandam.

Ik heb er toch nog mooie herinneringen aan.

Door Jos Lap

Lees hier alle bijdragen over 25 jaar Dagblad Zaanstreek (en 25 jaar zonder Typhoon en Zaanlander).

Foto boven stamt uit het gemeentearchief Zaanstad, en heeft daar als titel “Even de Zaanlander lezen”, hij is gemaakt door Anton van Daal (Westzaan).