Het woord met een ‘K’ nemen ze bij KFC voorlopig maar even niet meer in de mond. Na een prima eerste helft werd de Groote Koogsche in de tweede helft door JVC op een flinke nederlaag getrakteerd. De koploper won, enigszins geflatteerd dat wel, met 1-4.

Of Nel Zandbergen morgen – 27 januari – haar verjaardag groot gaat vieren is nog even de vraag. De ‘Grande Dame’ van KFC, afgelopen november nog geëerd met een koninklijke onderscheiding vanwege haar verdiensten voor de club, had met de spelersgroep afgesproken dat die haar een zege zouden schenken.

Dat moest dan wel tegen de koploper gebeuren. JVC uit Julianadorp stond na een goede serie vijf punten los van KFC en de thuisploeg nam, na een afwachtend begin, het initiatief. De bezoekers lieten zich zeker niet onbetuigd, maar moesten het voetballend afleggen tegen KFC. Na wat speldenprikjes en een grote kans van Danny Prins, was het na twintig minuten wel raak. Een fraaie bal van Cerezo Hartgers kwam bij Prins terecht die koeltjes in de lange hoek afrondde.

Het was en werd niet een topper in de zin van spectaculair voetbal, wel wat JVC daar tegenover zou zetten. En alhoewel de bezoekers bij tijd en wijle wel gevaarlijk oogde, waren het de gastheren die dat wel onder controle leken te hebben. Meer dan die ene treffer leverde dat niet op, maar het waren de Kogers die het meest tevreden de kleedkamer opzochten.

Gedaanteverwisseling

Zat er iets in de thee? Was het iets tactisch? Het eerste is altijd de vraag, het tweede werd door diverse supporters wel opgemerkt. Feit is dat JVC na de rust een gedaanteverwisseling onderging. Geholpen door de snelle gelijkmaker van Wilco Dobbe en twee snelle buitenspelers leek iedere tegenaanval van de lijstaanvoerder wel gevaar op te leveren.

Het is niet dat KFC daar helemaal niets tegenover zette. De ploeg probeerde het wel degelijk. Zino Hartgers kreeg nog de beste kans, maar stuitte op JVC-doelman Mike Hoogschagen. Extra pijnlijk werd het 1-1 even daarna. Een afgeslagen corner kwam bij Cas van Wijk terecht en die ramde de 1-2 tegen de touwen. KFC vergat het voetbal en de lange bal die het hanteerde deed het spel geen goed. Een bal op de lat was het zo’n beetje het laatste wat we van de Koger aanvalslust zagen. Ook won het na de rust vrijwel geen tweede bal meer. Jordy Bos maakte met een benutte strafschop een einde aan alle hoop. Dobbe strooide in de slotfase nog wat extra zout in de wond toen die zijn tweede van de middag maakte.

‘Terug naar basis’

De teleurstelling bij KFC was zoals te verwachten groot. Aanvoerder Remy Royen gaf een kraakheldere analyse:

‘Met 1-4 verliezen van JVC in eigen huis. Dat mag natuurlijk nooit gebeuren. Maar ons verval in de tweede helft was gewoon veel te groot. Hebben ze hoger druk gezet de tweede helft? Dan hadden we ons daar twee keer onderuit moeten voetballen. Dan was het klaar geweest. Maar we gingen de lange bal spelen en dat is niet hoe wij moeten spelen.‘

De titelaspiraties kunnen bij de ploeg dan ook even achter in de koelkast erkende Royen.

‘We hebben in de kleedkamer tegen elkaar gezegd dat we het woord ‘kampioenskandidaat’ maar even niet meer in de mond moeten nemen. We moeten gewoon terug naar de basis zoals we de eerste helft voetbalden. Dan komt het in orde, ook als dat in de nacompetitie mocht zijn.’

Zijn trainer René Reijinga viel hem even later nog bij maar gaat niet bij de pakken neerzitten met de ploeg die van zijn laatste vijf duels er maar één won.

‘Als je blijft winnen is het natuurlijk allemaal mooi, maar we zitten nu in een lastige fase. We moeten nu even niet meer aan de titel denken. Eerst maar weer eens wedstrijden gaan winnen. Natuurlijk zijn dit soort dingen niet leuk voor een ploeg en trainer, maar dat is ook voetbal en een uitdaging.’

Door John Leppink. Foto boven: KFC trekt ten aanval.