‘Jan van Goyenkade wordt Thérèse Schwartzekade, de Frans Halsstraat de Betsie Koningstraat, de Jan Steenstraat de Sara Trooststraat en de Vincent van Goghweg de Maria van Oosterwijckweg.’ Schaap is zichtbaar trots op zijn werk.
‘Een ludieke actie met een bloedserieuze ondertoon’ noemt hij het zelf. Schaap plakte vandaag stickers over verschillende straatnaamborden in de Schildersbuurt:
‘De schilderbuurt bevat een hoop mannelijk straatnamen. Maar daarmee doe je vrouwen tekort. Onze geschiedenis is rijk aan vrouwen die hun mannetje stonden als het gaat om schilderen. En dat mag, nee… móet zichtbaar worden.’
Voor deze actie liet de belezen Zaankanter zich inspireren door zichzelf:
‘De actie die ik samen met Gerrit Gelderman uitvoerde om de naamborden van de Russische Buurt te vervangen voor Oekraïense namen werd landelijk opgepikt! LINDA, Hart van Nederland… noem maar op. Dat smaakt naar meer. Puur om het goede zichtbaar te maken.’
En Gerrit? Was die er ook weer bij?
‘Nee, niet iedereen was blij met de actie in de Russische Buurt. Gerrit besloot voorlopig even geen bordjes meer te beplakken.’
Ontken het verleden niet. Wegpoetsen of verwijderen, ook als grap of statement, leidt ook tot onjuiste info. Er komen nog genoeg straten die nog een naam moeten krijgen.