Op 11 maart vond er een vergadering plaats van de kerngroep van De Zaanse Regenboog.

We aten heerlijke roze koeken omdat we, in deze samenstelling, één jaar actief bezig zijn om de belangen van de Zaanse LHBTIQ+Q personen te behartigen.

Als ik terugblik is er, binnen De Zaanse Regenboog, veel gebeurd. Onder andere een succesvol 50+ café, een netwerkborrel, een mooie website en een facebookpagina die beiden druk bezocht worden.

Ook zijn we actief bezig met plannen om meer voorlichting te geven.

Meer verzorgingshuizen en instellingen kregen de Roze Loper en er is een enthousiaste groep die in juni een ZaanPride zou organiseren. In Zaanstad is er een zeer actieve GSA op diverse scholen die zorgen voor bewustwording en tolerantie.

Jammer genoeg maken we vanwege Corona even pas op de plaats maar zodra er weer mogelijkheden zijn is er weer volop activiteit.

Gezamenlijk de zichtbaarheid en acceptatie van LHBTIQ+Q+ personen vergroten.

Want we dienen wel alert en waakzaam te blijven. We komen van ver en deze emancipatiestrijd is nog niet geleverd. LHBTIQ+-rechten komen nog steeds niet voor in artikel 1 van de Grondwet. Ook zou een beter asielbeleid, zonder het terugsturen van LHBTIQ+’s, dringend gewenst zijn. We staan niet meer in de top 10 van de Rainbow Europe Index. Een index die de mensenrechtensituatie meet in Europese landen. Wel kunnen mensen van hetzelfde geslacht sinds 2001 met elkaar trouwen en is transgender- en intersekse discriminatie sinds 1 november bij wet verboden.

Maar kunnen we wel spreken van een tolerante samenleving, zijn we wel zo modern?

Voelt iedere LHBTIQ+Q+ persoon zich veilig in zijn eigen woonomgeving en doet de overheid voldoende om dit te waarborgen? Kan iedereen in onze stad hand-in-hand over straat en worden jongeren op scholen volledig geaccepteerd?

Hoe ervaren wij de gemeente Zaanstad die zich sinds 2015 Regenboogstad mag noemen?

Als Zaanse Regenboog worden wij door middel van een stimuleringsbudget ondersteund om de nodige activiteiten te realiseren.

We hebben een Regenboogzebrapad en op Coming Outday wordt de vlag gehesen. Maar, als we het uitvoeringsplan Zaanstad Regenboogstad 2019-2022 doorlezen en dat samen met het Regenboogstembusakkoord uit 2018 zouden monitoren vraag ik me af hoe de ondertekenaars van de coalitie hier mee aan de slag zijn gegaan. Vorig jaar was er specifieke aandacht voor bewustwording en acceptatie van LHBTIQ+ personen in multiculturele groepen. Wat zijn er in deze doelgroep, waar de acceptatie nog minder is, voor activiteiten ontplooid en wordt dit gecontinueerd?

Voor dit jaar staat Onderwijs als speerpunt aangemerkt. Voor jongeren een uitermate belangrijke plek om zichzelf te kunnen zijn. Het benaderen van scholen door de gemeente kan een stimulans zijn om dit probleem zichtbaar te maken.

Er kan nog een prachtig beeld ontstaan waarbij de gemeente Zaanstad zich niet alleen uitspreekt voor een diversiteitsbeleid maar ook een stad wil zijn waar in beleid benadrukt wordt dat iedereen zich sociaal geaccepteerd voelt. Continu aandacht voor LHBTIQ+Q+ beleid is nog steeds meer dan nodig.

De Zaanse Regenboog,

Coby Voorn