Nooit! Nooit zullen wij onszelf op de borst slaan, maar het zou zomaar kunnen zijn dat een artikel op een nieuwssite die wij niet zullen benoemen, de doorslag gaf bij Jos om twee vrij scherpe roltrap-vragen te stellen aan de griffie van Zaanstad.
Jos Kerkhoven is Raadslid voor Democratisch Zaanstad (DZ) en vanuit die hoedanigheid komt hij vaak in het Zaanse stadhuis. De niet-werkende roltrappen en lift blijken voor hem een regelrechte ergernis:
“Bijna wekelijks zijn er roltrappen en liften stuk in het stationsgebied van Zaandam. Met als ‘mijlpaal’ 30 januari toen alle zes roltrappen in het stationsgebied van Zaandam buiten werking waren en de lift aan de westkant van het station was defect.”
De angel ligt volgens Jos in het gebrek aan eigenaarschap van de problemen:
“… want de ene partij verschuilt zich achter de andere partij met als gevolg o.a. bovenstaande situatie, de excuses zijn tekorten aan personeel en materiaal bij beheerder ProRail.”
Jos stelde twee vragen die hout lijken te snijden:
- Wat is ervoor nodig om alle roltrappen en liften in beheer te krijgen van de gemeente Zaanstad, waarbij het beheer/onderhoud onder verantwoordelijkheid van de gemeente komt?
- Wat kunnen wij als gemeente doorbelasten aan ProRail als wij het beheer overnemen?
Wordt vervolgd…
Door: Merel Kan, technische vragen DZ. Foto: Orkaanarchief
Als een roltrap of lift in een Amsterdams metrostation kapot is, is die gemiddeld pas na 22 dagen gerepareerd, blijkt uit onderzoek van Het Parool.
Liften of roltrappen op metrostations in Amsterdam zijn gemiddeld drie weken stuk,
Het is dus niet alleen een Zaans probleem.
de gemeente is net als ProRail veel beloven weinig doen.
Als het om onderdelen gaat, die vervangen moeten worden, dan zal Zaanstad tegen dezelfde problemen aanlopen. tekort aan personeel is een hedendaagse dooddoener, want ieder bedrijf heeft tegenwoordig tekort aan personeel. Vreemd is wel, dat de roltrappen op de meeste stations wel functioneren. Ik denk dus dat de Zaanse roltrappen eerder slachtoffer zijn van vandalisme en door het moeten functioneren in de buitenlucht.