Aart Molenaar, de oprichter en voormalig fractievoorzitter van Democratisch Zaanstad (DZ) is overleden, hij werd 71 jaar.

Molenaar was een markante verschijning in de raad. Bij het afscheid van de raadsleden op 28 maart 2018, waar Molenaar al niet meer bij kon zijn, noemde burgemeester Jan Hamming hem “misschien wel één van meest uitgesproken karakters die deze raad ever gekend heeft”.

Molenaar was al enige tijd ziek. De laatste twee jaar van de raadsperiode 2014-2018 liet hij zich nauwelijks zien in de raad. In diezelfde periode raakte hij in conflict met zijn partijgenoten van Democratisch Zaanstad waarop hij zijn eigen ‘fractie Molenaar’ begon. Door zijn ziekte en afwezigheid heeft hij daar nooit inhoud aan kunnen geven.

De breuk met de partij die hij had opgericht heeft een schaduw over de laatste jaren van het politieke bestaan van Molenaar geworpen. Die carrière begon spetterend in 2001 met een succesvol referendum over een gevangenis in het Vijfhoekpark. Molenaar was de belangrijkste trekkers van die actie.

Na het succes en de campagne rondom het referendum had Molenaar de smaak van de politiek te pakken. In 2002 kwam hij in de raad voor de Zaanse Onafhankelijke Groepering (Z.O.G.) die een monsteroverwinning van 11 zetels behaalde en in één keer de grootste partij van Zaanstad werd. In het college kreeg de partij twee wethoudersposten maar voor het jaar ten einde was, spatte de coalitie en de partij uiteen. Molenaar speelde daarin als fractieleider van ZOG een belangrijke rol.

Molenaar ging verder met zijn eigen partij Democratisch Zaanstad van november 2002. Hij werd fractievoorzitter en zou dat nog lang blijven. Maar Molenaar slaagde er ook niet in om in zijn nieuwe partij de eenheid te bewaren. In de afgelopen periode werd Molenaar zelf het middelpunt van conflicten en verliet ‘zijn’ partij.

Waar Molenaar was, was reuring, het was nooit saai in de raad als hij het woord nam, het conflict werd niet gemeden maar liever opgezocht, niet alleen binnen de raad maar ook daarbuiten, niet alleen met politieke tegenstanders maar ook binnen de partij: bestuursleden, kandidaten en fractieleden gingen met elkaar de strijd aan, en vaak in de openbaarheid.

Molenaar had geen gevoel voor het compromis, hij vond politiek geen ‘spelletje’ en raakte daardoor niet alleen vaak in conflict met anderen maar in de laatste jaren ook geïsoleerd. Bij het begin van de raadsperiode 2014-2018 had hij aangekondigd “constructief oppositie” te gaan voeren, maar eigenlijk zat zoiets niet in de aard van het beestje. Politiek was een vechtsport.

De Orkaan schreef de afgelopen vier jaar veel over Molenaar – hier na te lezen.

Molenaar bij zijn intrede in de raad in 2002.

 

Een van zijn laatste optredens in de raad, december 2017

 

21 januari 2016, flamboyant

 

November 2014, rechts achter Juliëtte Rot.

 

De DZ-fractie in 2014

 

Campagnefoto website DZ, 2014
De campagne van 2014

Reacties: