7 reacties

1. 

   Joshua Prins 7 mei 2022 om 14:43

   24 december 1995 kerstavond kwam ik voor het eerst in de Kapiteinshut. Toen ik met mijn maatje Sjoerd aan kwam lopen was het erg druk, klauwershoek vol kerstbomen, kunstsneeuw vanaf het dak van de voormalige slagerij van de gebr. Groot, het leger des Heils deelde chocomelk uit en er zong een Charles Dickens koor. In de stampvolle kroeg kroop ik achter de piano en speelde kerstliedjes Cees Stolp achter de bar, hij had de Kapiteinshut in de maanden ervoor prachtig ingericht. Toen ik om een uur acht huiswaarts ging vroeg hij mijn telefoonnummer, enkele dagen later belde hij en 10 januari werd het Kapiteinskoor opgericht. Koos Klitsie dirigent en ik op piano. Niet veel later nam ik beide rollen voor mijn rekening 10 jaar lang een geweldige tijd gehad, niets was te gek alles kon van Ameland tot zuid Afrika en van Breda tot Hichtum overal traden we op. Steeds met thuisbasis de Kapiteinshut die van Cees overging naar Rein, Yvonne, Wim , Meindert&Karin de laatste eigenaar heb ik nooit ontmoet maar het is zonde dat een kroeg als deze verdwijnt, ik hoop dat er iemand opstaat en de oude Kapiteinshut weer wil en kan exploiteren, Het Lapitairnskoor hoort daar gewoon!!
2. 

   Ron Couwenhoven 6 mei 2022 om 14:15

   Einde van een iconisch café? Ik kan het bijna niet geloven. Wat is er in De Hut niet allemaal gepasseerd? Het Kapiteinkoor ontstond er. Geen C te Hoog ook. Piet en Mieke traden er op. Allerlei bands passeerden er. Rob Vethaak met zijn mannen zorgden voor sfeer. Zingen op de Zaan ontstond er ook. Het nog steeds bestaande Sail Hichtum, een prachtfeest in een gehucht even boven Bolsward, werd er bedacht. Zesentwintig jaar lang werd er een prachtige Koninginne-en Koningsdag gevierd. Sinterklaas was er vaste gast. Bruiloften en bedrijfsfeesten werden er gehouden. En zelfs een begrafenis vertrok er, omdat Jan Willem Brakenhof voor zijn dood te kennen gaf dat zijn kist in het café moest worden opgesteld. Zo'n 1200 keer zong het Kapiteinskoor hier op de woensdagavonden en bij allerlei andere feestelijke gebeurtenissen. De enorme groei van het koor maakte het noodzakelijk de muur tussen twee panden uit te breken, zodat er meer ruimte ontstond. Zo kreeg het café twee eigenaren. Dat de tent vorig jaar zijn naam kwijt raakte en als O'Malley verder ging vond ik al een veeg teken. Nu gaan de deuren dus dicht. Het wachten is op het moment dat ze weer open gaan. De horeca-onderneming is dan wel failliet, maar de panden zijn niet van deze ondernemer. Dus duimen maar dat de twee eigenaren van de twee panden een nieuwe kandidaat vinden om op deze mooie plek De Kapiteinshut te heropenen.
3. 

   Meindert Hondema 5 mei 2022 om 18:22

   Het is jammer het mooiste straatje van Zaandam cultureel erfgoed, dat had de gemeente moeten steunen en niet kapot moeten laten gaan.
   Met steun had Mo het kunnen redden en hat het Kapteinskoor na 26 jaar nog steeds hun thuis haven gehad.
   Ook de Zaanse Jazzclub was vier keer par maand aanwezig, er is niets meer voor een ouder publiek.
4. 

   Bert Versteeg 5 mei 2022 om 06:40

   In augustus 1999 stapten Wim de Graaf, de huidige voorzitter van het Kapiteinskoor, en ik op een woensdagavond de Kapiteinshut binnen, het was er rustig want het koor had zomerreces.
   Claudia, de dochter van de kersverse eigenaar Wim Ike,die wij konden van Westend Snooker had gezegd dat we eens langs moesten komen en dat deden we die bewuste woensdagavond.
   Aan de stamtafel zaten een aantal koorleden onder wie voorzitter Jan Spits, secretaris Ron Couwenhoven, bestuurslid Willem vd Woude en een aantal zangers.
   De heren wisten ons enthousiast te maken en een uur later waren we lid van het koor.
   Een week later konden we al ons boek, schuifpassanten en pet ophalen. Overhemden , zwarte sokken, pantalon en stropdas werden bij C&A gekocht en de zwarte schoenen haalden we bij een schoenenwinkel op de Gedempte Gracht.
   Toen de repetities weer begonnen ging ik in oktober voor het eerst mee naar een optreden in Amsterdam Noord. Zoals gebruikelijk in die tijd gingen we met een touringcar en moesten we verzamelen in de Hut. Het motto in die was "met drank meer klank" dus een uur voor vertrek zaten er al flink wat leden. Toen het optreden begon had ik best wel last van plankenkoorts maar dat was heel kort..

   In die tijd was het podiumgedeelte nog niet bij de zaak betrokken en omdat het koor snel groeide, Wim en ik waren lidnr. 87 en 88, en korte tijd later waren er 100 leden en werd er een ledenstop ingevoerd.
   Wim Ike kocht in 2001 het pand waar voorheen een bordeel en kippenbar zat en betrok het benedengedeelte bij de Hut.
   Rond die tijd kwam Meindert, de latere eigenaar ook in de zaak werken en ook Karin, de latere compagnon van Meindert, werkte er op de drukke woensdagavonden.
   In oktober 2004 namen Meindert en Karin de Hut over en werden er al snel veranderingen zichtbaar.
   Zo werden als eerste de toiletten aangepakt, het herentoilet werd damestoilet en er werden 2 urinoirs geplaatst. De oude piano linksachter werd weggehaald, het houten stuurwiel dat op de grond bij het nieuwe damestoilet stond werd verwijderd en kwam boven de ingang te hangen en er kwamen 4 tafeltjes aan de wanden. Onder de buffetkasten achter de bar kwamen koelkasten, er werden 2 televisies opgehangen die listig achter een dubbele wand waren verborgen en er kwamen 2 dartbanen die ook achter een dubbele wand waren verborgen.
   Meindert had al snel door dat het café niet kon draaien op alleen het Kapiteinskoor en Ed Vermeulen werd in 2004 de eerste artiest die kwam optreden, cynisch genoeg was Ed afgelopen zondag ook de laatste artiest. Al heel snel kwamen er andere bandjes, Back to Life als eerste. Later kwamen the Streetrollers, die Meindert tijdens de afterparty van de eerste Zingen op de Zaan had uitgenodigd, Memorieband , Blue Devils, NOT Band, etc en ook was er 1x per maand jazz.
   In 2014 verliet Karin de Hut omdat haar man Rob een lunchroom , Jut en Jul, had geopend en runde Meindert de zaak voornamelijk alleen.
   Toen in 2020 de Corona uitbrak was het voor Meindert ook niet meer vol te houden en in december van dat jaar heeft hij de Hut aan Mo verkocht.
   In juni 2021 werden de 3 zaken van Mo feestelijk door burgemeester Hamming geopend.
   Nu, 11 maanden later is het droevig dat hij zijn zaken alweer moet verkopen.
   Maar het sluiten van de 3 horecazaken betekend nog niet het einde van het Kapiteinskoor dat op zoek zal moeten gaan naar een andere locatie.
   We kunnen niet in de toekomst kijken maar misschien komt er een horecaondernemer die muziek in de Hut ziet en een doorstart kan maken.
5. 

   Dorus Heuvel 4 mei 2022 om 17:47

   In 1998 kwam ik voor het eerst met een vriend in de Kapiteinshut, dat was nog voor dat Wim Ike de zaak overnam. Ik kwam met vriend Gerbrand een biertje drinken op de donderdag, want een goede vriendin zong toen in “geen C te hoog”. Tijdens een van die bezoekjes kwam ik in contact met Wim Ike, een van koorleden en vroeg of ik ook lid kon worden. Helaas ik kon alleen maar op de reservelijst, maar als troost mocht ik wel bij het gemengde koor van Claudia.
   Het koor van Claudia was geweldig, leuke mensen, maar vooral de enorme inzet van Claudia, gaven me direct het gevoel dat ik “thuis” was. Het mooie van dat koor was, dat als we dan klaar waren met zingen en aan de drank gingen, Leen de microfoon pakte en zijn Jordaanse liedjes ging zingen en als hij dan klaar was, pakte Anja de microfoon en deed haar Marianne Weber liedjes.
   In 2002, kwam het verlossende nieuws dat ik eindelijk lid kon worden van het Kapiteinskoor. Na een paar oefenavonden kwam mijn uniform, boek, tas (C1000) en pet, toen allemaal nog geleverd door Willem van der Woude.

   Het waren mooie jaren en helaas komt daar nu een gedwongen einde aan, een drama in alle opzichten.

   Vanavond dan de laatste oefenavond van het koor in de kroeg welke jaren meer dan een gezellige kroeg was. Eerste met z’n allen de dodenherdenking en dan toch weer zingen.

   Vaarwel Tabe mooie kroeg.
• 

  Bep Hogendorp 4 mei 2022 om 18:23

  Mooi verhaal Dorus!
• 

  Dorus Heuvel 4 mei 2022 om 22:54

  Dankjewel Bep. XXXD