Taxichauffeurs die feestgangers op kwamen halen na een feest in Hemkade 48 werden in de nacht van zaterdag op zondag door beveiligers tegengehouden op de openbare weg. Alleen chauffeurs met een kaartje – dat € 50 kost – mochten naar binnen, constateerde De Orkaan.

Het is kwart over vier in de ochtend van 1 december wanneer we met een taxibusje over de Symon Spiersweg rijden. Voorin zit de chauffeur die ons een situatie laat zien waaraan hij zich enorm stoort. Achterin zit, nauwelijks zichtbaar van buiten, de ombudsjournalist van De Orkaan. Bij hoge uitzondering werken we vandaag undercover.

Op de weg is het zoeken naar plek: de bermen zijn vol geparkeerd, hier en daar lopen mensen. Bij Hemkade 48 – ook bekend als North Sea Venue – loopt ‘Wasteland’ op zijn einde: een van de grootste erotische feesten van Nederland met enige duizenden aanwezigen. Bezoekers die er vandaan komen zijn in opperbeste stemming en zijn onder hun winterjassen schaars gekleed: vooral leer is in trek.

Ook de chauffeur is goedlachs vandaag: hij begroet al zijn collega’s, houdt soms het verkeer op voor een praatje. Taxi’s van diverse bedrijven rijden hier af en aan. Wanneer we achter de Hornbach linksaf willen slaan in de richting van Hemkade 48, dat nog een paar honderd meter verderop is, worden we door een groepje in zwarte jassen geklede beveiligers tegen gehouden. ‘Heb je een kaartje?’ Vraagt de beveiliger. Dat heeft de chauffeur niet. ‘Dan mag je hier niet naar binnen rijden.’

De afslag naar Hemkade 48. Tot hier en niet verder voor wie geen kaartje heeft.

Onduidelijk waar je ‘parkeerkaart’ kan kopen

De vraag waar zo’n kaartje te koop is en tegen welk tarief wordt door verschillende beveiligers anders beantwoord. ‘Geen idee.’ Zegt de één. ‘Vraag het maar bij Hemkade 48,’ zegt een ander. Weer een ander noemt de voornaam van iemand die deze kaartjes zou verkopen. Maar een telefoonnummer heeft hij niet. De chauffeur stribbelt tegen:

‘Hoe kan ik nu een kaartje kopen, dit is toch een openbare weg?’

De beveiligers, die met een groepje zijn, beginnen genoeg te krijgen van de vragen.

‘Ik ga niet in discussie. Je moet gewoon doorrijden, je houdt het verkeer op.’

Terwijl we langzaam door rijden, uit de chauffeur zijn frustratie over de gang van zaken. ‘Ik ben al bijna 25 jaar lang taxichauffeur in Zaandam. Maar dit met die kaartjes is nieuw. Tegenwoordig gebeurt het bij bijna alle feesten. De prijs van een ‘parkeerkaart’ hangt af van de populariteit van het feest. Volgens mij is het illegaal om dit zo te doen.’

Eerder had hij me dashcam filmpjes laten zien van een incident in de zomer, waar hij – overdag – niet werd toegelaten een stukje verderop in Zaandam, aan het begin van het Hembrugterrein. Daar ontstond uiteindelijk een duw- en trekpartij met een beveiliger en is te zien hoe de politie eraan te pas komt. Die gaf uiteindelijk de chauffeur gelijk: rijden op een openbare weg moet of voor iedereen toegestaan zijn, of, als daar een goede reden voor is, voor niemand.

‘Prijzen worden steeds hoger’

Terwijl we nog twee keer heen en weer rijden over de Symon Spiersweg, proberen we nog wat andere chauffeurs aan te spreken. De meesten hebben geen kaartje. ‘We mogen niet naar binnen,’ klaagt er één. ‘Die prijzen worden ook steeds hoger, nu is het al € 50.’ We gaan op zoek naar een chauffeur die er wèl één heeft en vinden die uiteindelijk – hoewel de man haast heeft. ‘Hoe je eraan komt? Zoek dat zelf maar uit.’

Na enige rondvragen treffen we een jonge beveiliger die wel lijkt te weten waar we een parkeerkaart van € 50 kunnen aanschaffen. Hij geeft een mobiel nummer door, wat alleen op specifieke tijdstippen te bereiken is. De chauffeur slaat het op en fluistert me toe:

‘Niet dat ik een kaartje wil kopen hoor. Ik wil gewoon toegang tot een openbare weg in mijn eigen stad.’

Tekst en beeld: Arne Doornebal. Bron: interview met taxichauffeur en informatie opgedaan tijdens nachtelijke rit samen met deze taxichauffeur. Zijn naam is bekend bij de redactie maar wordt op verzoek niet gepubliceerd.

De Orkaan zet zelden ‘undercover’ berichtgeving in. Normaal gesproken maakt een journalist van De Orkaan zich altijd als zodanig bekend. Alleen in uitzonderlijke gevallen is dat niet zo: bijvoorbeeld wanneer de aanwezigheid van een journalist de situatie zou kunnen veranderen of beïnvloeden. Bij dit verhaal is om die reden voor een undercover aanpak gekozen.