Het is niet rustig op de Zaanse Schans. Het is niet stil. Het is uitgestorven. Ter hoogte van De Huisman een eenzame jogger, verderop een fietser en twee toeristen bij De Os.

Een bord: ‘Take Out – coffee, drinks & sandwiches’ naast De Walvis, maar er is niks om out te taken. Horeca dicht, musea dicht, alleen rondvaarten in het weekend, op het parkeerterrein een handjevol auto’s, geen bussen, de fietsenverhuur is failliet.

Het is half 11 op een zonnige dinsdagochtend in november, maar het vooral leeg op de Schans. Afgelopen zaterdag was het drukker, maar vergeleken met de bezoekersaantallen van 2019 blijft het mager.

Rampjaar

2020 is een rampjaar voor de Zaanse Schans. Voor de horeca lockdown liepen we langs bij De Walvis: drie bezette tafeltjes, exploitant Ruud Keinemans zag de toeristenstroom als sneeuw voor de zon verdwijnen: “geen bussen, geen groepen”. Willem Kooijman van de klompenmakerij ziet geen Aziatische en Amerikaanse toeristen meer, “en die zorgen voor de meeste omzet.” André Drost, voorzitter van De Zaansche Molen, zei eind september dat de bezoekersstroom tot ‘bijna nul’ was opgedroogd. Een rondvaartboot van Windmill Cruises vervoerde twee passagiers – door de week wordt er niet meer gevaren. Fietsen huren is onmogelijk. Het Cacaolab stuurde een noodkreet aan de gemeente. De Zaanse Schans verlaagde in juli de parkeertarieven omdat de toeristen bij de slagboom omdraaien.

Musea, ondernemers en molens hopen dat ze in 2021 20 procent van het bezoek van 2019 kunnen ontvangen. Gaby Lovers van de rondvaarten hoopt op 50 à 60 passagiers per dag (hoogseizoen).

VMR

2020 is een rampjaar voor de Zaanse Schans en de verwachtingen voor 2021 zijn niet hooggespannen. Het is alleen nog niet doorgedrongen tot het Stadhuis. Vorige week keurde de gemeenteraad een plan voor Vermakelijkheden-retributie (VMR) goed dat een bijna een kwart miljoen moet opleveren.

Raadsel

Volgens Zaanstad worden er in 2021 namelijk 960.000 kaartjes op de Zaanse Schans verkocht en dat levert per kaartje 25 cent op: € 240.000. Waar dat aantal vandaan komt is een raadsel, in het topjaar 2019 verkochten de musea en molens samen minder dan 700.000 kaartjes. Volgend jaar een groei van 35 procent?

Zaanstad gaat zelf uit van 30 procent van de bezoekersaantallen van 2019. Dat zou neerkomen op zo’n 200.000 kaartjes als de rondvaarten erbij worden gerekend.

Een half miljoen kaartjes minder of juist drie kwart miljoen meer?

Van de kaartjes in 2019 was een derde gratis of ze waren elders gekocht (en dat lijkt onbelast zijn volgens de regels van Zaanstad zelf) zoals bij een bustocht vanuit Amsterdam of via een Museumjaarkaart. Maar volgens de woordvoerder van wethouders Krieger en Baerveldt moet iedereen altijd overal betalen.

“Met de Zaanse Schans Card en de Molen Kaart betekent elk bezoek aan een vermakelijkheid een heffing van de retributie. Dat geldt ook voor museumjaarkaarthouders, bezitters van de IAmsterdam-card of een ledenkaart.”

Gouden eieren

Ook wie in Amsterdam bij Tours & Tickets een tocht naar de Zaans Schans boekt met molenbezoek, moet betalen, ondanks dat de attractie (de bustocht) niet op de Zaanse Schans start (de VMR: “de vermakelijkheid moet starten in het gebied van de Zaanse Schans zelf”).

“De retributie wordt geheven bij het bezoek aan de molen (indien deze tegen betaling kan worden bezocht). De retributie betreft een heffing op ‘het bieden van vermakelijkheden’, tegen betaling (op welke wijze dan ook), vanuit een locatie op de Zaanse Schans. Ook als je je kaarten online of in Amsterdam koopt of waar dan ook.”

Alleen als je helemaal gratis naar binnen mag, wordt er geen VMR geheven.

Zelfs als Zaanstad erin slaagt alle kaartjes te belasten, levert dat bij de 30 procent van het aantal kaartjes van 2019 niet meer op dan zo’n € 50.000 (en een paar rechtszaken) en minder dan € 40.000 als het bezoekersaantal 20 procent van 2019 wordt.

Wij zien een kale kip als we over de Zaanse Schans fietsen, Zaanstad ziet vooral gouden eieren.

Foto’s zijn de afgelopen week op de Zaanse Schans gemaakt, de rondvaartboot twee weken geleden, het parkeerterrein is in maart 2020 door Wim de Jong gefotografeerd.