In 1957 schiep Karel Appel De Schepping. In de Paaskerk ontsproten zes ramen. Voor elke dag van de schepping een raam. De zevende dag ontbrak, dat was een rustdag.

54 jaar later bleek dat de schepping niet het eeuwige leven had. De ramen zijn geen glas-in-lood maar glasappliqué waarbij gekleurd glas op vensterglas wordt gelijmd. De lijm liet los.

De Vrije Evangelische Gemeente “Maranatha”, die inmiddels eigenaar van de kerk was, ondernam actie. In 2011 werden de heilige ramen naar het atelier van keramiek-, glas- en steenspecialist Lisya Bicaci gebracht.

2012 ging voorbij zonder schepping. En toen 2013 (geen kosmos), gevolgd door 2014 (niks opwekking), 2015 kroop voorbij (zonder universum)… Maar! Vandaag werd het wachten beloond! De schepping kwam terug naar de Zaanstreek. En wij! Waren erbij!

Of –eerlijker- Marieke van Soest van Oog op Zaandam was erbij! Zij beleefde de terugkeer: de spanning bij elke dag van de schepping die aan een kraan omhoog gehesen werd. Het kostbare glas dat zwengelde in de wind en afhankelijk was van zuignappen die ervoor moesten zorgen dat ons ontstaan zijn thuis vond in de sponningen.

Wij filmden alleen het terugplaatsten van het allerlaatste raam (maar het eerste der schepping) en we waren blij dat ons hart dat hield.

De foto’s van Marieke geven een beter en meer compleet beeld (en ze zijn gemaakt met minder trillende handjes).

Frisse wind
3. Restaurateur
Restaurateur
2.belangstelling
Belangstelling
Klopt de volgorde?
Is het echt waar (Lijm-check Orkaan)
Lijm-check van jouw Orkaan

Op Oog op Zaandam vind je een fotoverslag dat de moeite meer dan waard is!

Deze samenwerking met Marieke smaakt naar meer. En meer en meer en meer (al was het maar om de kalmerende manier waarop we van de te hoge steiger werden gecoacht.)