In 2013 zou buurtscentrum De Palmboom sluiten na het vertrek van Evean. Maar twee jaar later is De Palmboek een bloeiend centrum met gymmen, schilderen, tekenen, bridgen, klaverjassen, biljarten, handwerken, zingen, dansen, bingo, tablet-gebruik en weight watchen. Jaap de Jong sprak voor De Orkaan met de drie bestuursleden die de Palmboom nieuw leven hebben ingeblazen: Anita Gerritsen, Ada de Bruijn en Marrianne Verhoeven.

Activiteitencentrum De Palmboom in Krommenie heeft zijn voortbestaan te danken aan een impulsieve en emotionele reactie. Toen eind maart 2013 de beroepskracht van Evean definitief vertrok, was de onherroepelijkheid van het gemeentelijke buurthuisbeleid opeens heel concreet. “Toen drong het pas goed tot ons door dat het menens was. Dat De Palmboom echt dicht ging,” vertelt Ada de Bruijn, nu penningmeesters van het stichtingsbestuur van De Palmboom.

“Toen beseften we dat we het zover niet mochten laten komen. Niet voor al die mensen die hier al jaren kwamen voor een club of activiteit. Niet voor alle vrijwilligers. Maar helemaal niet voor al die mensen die hier twee dagen per week kwamen voor dagbesteding. Wij boden een gezellige voorziening en een leuk programma voor ouderen die geen indicatie hebben voor een verzorgingstehuis, maar wel graag willen meedoen aan activiteiten. Dat uitstapje konden we ze toch niet afnemen?”

Een jaar later, na het verzetten van bergen werk overweegt het stichtingsbestuur om de dagbesteding uit te breiden tot drie dagen per week. Sinds 1 januari van dit jaar is stichting De Palmboom een organisatie die op eigen benen staat. Nu is elke dag van de week gevuld. Op het activiteitenschema staan gymmen, schilderen en tekenen, bridgen, klaverjassen, biljarten, handwerken, zingen, dansen, bingo, leren omgaan met een tablet, dagbesteding en weight watchen. Er leven volop ideeën voor wat er allemaal nog meer zou kunnen in de Palmboom. Voor 2015 staan vijftien initiatieven op de verlanglijst.

55-plussers
De hoogste tijd om Krommenie te laten zien wat een groepje vrijwilligers aan de Snuiverstaart voor elkaar heeft gebokst: op zaterdag 14 maart wordt van 11 tot 15 uur de Dag van de Doorstart gehouden. Een Open Huis om te laten zien dat De Palmboom na 43 jaar een succesvolle doorstart heeft gemaakt. Dankzij vrijwilligers die niet bleven toekijken hoe de participatiemaatschappij een goed lopend activiteitencentrum afserveerde.

De Palmboom richt zich in het bijzonder op 55-plussers en op het organiseren van activiteiten. Dat is een ander profiel dan het tweede buurthuis in Krommenie, de Pelikaan, dat het oog heeft op jongeren en het verhuren van zalen. “Wij zijn geen concurrenten. In tegendeel, we vullen elkaar juist heel goed aan en werken soms samen,” zegt Anita Gerritsen die de publiciteit van De Palmboom verzorgt. De Palmboom trekt nu wekelijks ongeveer 700 bezoekers, werkt met 70 vrijwilligers en heeft in korte tijd de steun verworven van bijna 100 Vrienden van de Palmboom.

Over en uit
De kurk waarop De Palmboom financieel drijft, is de verhuur van ruimten aan het Sociaal Wijkteam als de grootste huurder, een kinderdagverblijf en de Baptistengemeente. “Toen we november vorig jaar te horen kregen dat het wijkteam in de Pelikaan zou blijven en niet bij ons zou huren, toen verloren we in één klap alle moed. Weg bestaansrecht. Het was over en uit. Toen heb ik gejankt. We hadden alles, alles voor niets gedaan,” vertelt Ada de Bruijn.

Het bleek gelukkig loos alarm, maar het maakte de vrijwilligers wel bewust van de kwetsbaarheid van ‘hun’ activiteitencentrum. Nu heeft De Palmboom een huurcontract van vijf jaar voor het wijkteam en heeft zij de jaarlijkse huur die Evean/SMD vraagt – 37.000 euro – gedekt met huurinkomsten van onderhuurders. (Een aardig inkomen voor een organisatie die met alle buurthuizen is gestopt, omdat zij vastgoed niet tot de kernactiviteiten rekende.) “Ons pand staat nog steeds te koop, maar bij verkoop gaat de verhuurverplichting mee,” zegt Anita Gerritsen. “Financieel redden we ons nu goed, maar we zijn wel voortdurend op zoek naar meer zekerheid.”

Telefoon afgesloten
De mensen van het eerste uur die de Initiatiefgroep Behoud Palmboom vormden, hadden een overtuiging, maar totaal geen idee waaraan zij begonnen. “Gelukkig maar,” aldus Ada de Bruijn:

“want je weet niet wat er allemaal op je af komt en je hebt geen idee hoe je al die problemen moet oplossen. Van de ene op de andere dag werd de telefoon afgesloten. Ging de cv ketel uit. Moest je een bankrekening hebben en een inschrijving bij de Kamer van Koophandel. Een stichting oprichten. Onderhandelen over de huur, terwijl we geen cent in kas hadden. Er is door iedereen keihard gewerkt om De Palmboom overeind te houden.”

Het regelen en snel oplossingen zoeken voor onverwachte problemen houdt voorlopig nog wel aan. Uit wat ze allemaal vertellen blijkt dat Ada en Anita dat eigenlijk wel leuk vinden. “Ik ben in 2009 vrijwilliger bij De Palmboom geworden omdat ik geen zin had om alleen maar thuis te zitten,” verklapt Ada de Bruijn. Er komt nu wel meer rust in de organisatie. Er komt binnenkort een nieuw stichtingsbestuur van zeven leden die elk een afgebakende taak krijgen.

Anita Gerritsen: “We doen dit werk allemaal vrijwillig, maar ongemerkt zijn we een heel bedrijf geworden. Het is in feite een zware baan, maar wel een mooie en dankbare. We waren onlangs op bezoek bij De Vuister (buurtcentrum in Koog aan de Zaan). Die draait nu een aantal jaren zelfstandig. Daar zeiden ze dat we op de goede weg zijn. Dat was goed om te horen. Dat deed ons wat.”