De winst van de Euro Cup, afgelopen zaterdag, door de dames van ZV de Zaan is een ongekende prestatie. De speelsters en technische staf komen bij grote successen altijd in beeld. Achter hen staat echter een grote groep vrijwilligers zonder wie het succes niet mogelijk zou zijn.

Zaterdagavond, 5 april 2025, het laatste fluitsignaal heeft geklonken in het Sloterparkbad en er is geschiedenis geschreven. Het gehele team van de waterpolodames, inclusief technische staf, gaat het water in en op de tribunes barst een groot feest los. In de rest van het zwembad wordt hard gewerkt door clubleden om alles in goede banen te leiden. Je vraagt je af of zij wel beseffen hoe bijzonder dit moment is en of ze er wel volop van kunnen genieten.

In een hoek bij het zwembad treffen we voorzitter René van Zijl, de tranen van geluk staan in zijn ogen. ‘Hier hebben we zo lang voor gebuffeld.’ Naast hem valt het echtpaar Ruben en Annemarieke van Wijk elkaar in de armen. Ze hebben de hele week hard gewerkt om van de finale een succes te maken. Daarover vertelden ze alles op donderdagavond, toen we de drijvende krachten van de club opzochten in thuisbasis Zwembad de Slag.

Ruben is aangewezen als ‘floormanager’ en houdt het hele reilen en zeilen in de gaten bij de Europese wedstrijden. Rond deze wedstrijden zijn doorgaans zo’n veertig mensen vrijwillig actief als o.m. begeleiding, opbouwer, lijnrechter, chauffeur of voor de muziek. Ruben:

‘We krijgen van gasten complimenten. Altijd doen we met gasten en scheidsrechters een rondje Zaanse Schans en we laten de omgeving zien.’ En:

‘Bij de gewone Europese wedstrijden hebben we een vaste groep vrijwilligers. Nu moet er veel meer gebeuren. Er komen bobo’s waarvoor je dingen moet regelen, het draaiboek is veel strakker. Zij verblijven in het Inntel hotel en eten bij brouwerij de Hoop.’

Protocol

Over dat protocol weet Annemarieke het fijne. Zij regelt alles rond de opkomst en presentatie van de speelsters.

‘We hebben het publiek op de extra tribunes veel dichter op het bad zitten. Achteraf wil iedereen gelijk feliciteren maar dat mag nog niet. Er volgt eerst een ceremonie. Het gaat allemaal strakker qua tijd, er is een heel protocol.’

De extra tribunes werden op vrijdag geplaatst en zorgden ervoor dat er zo’n 250 extra bezoekers bij de wedstrijd konden zijn. Die werden ontvangen door Judith Abcouwer en haar team gastvrouwen. Rond 18.00 uur zijn ze er zaterdag al flink druk mee. De hele kantine van het Sloterparkbad staat vol supporters die niet kunnen wachten.

Ook Judith is al sinds lange tijd een vertrouwd gezicht bij ZV de Zaan. Naast bestuurswerk en het geven van zwemles volgt ze de sporters op de voet en gaat ze ook regelmatig mee op buitenlandse trips.

‘Toen de club nog Nereus heette was ik al vrijwilliger en haalde ik teams op uit Italië. Je groeit mee en leeft mee met wat er bereikt wordt. Het maakt me trots en geeft me kippenvel als die meiden winnen. Maar dat heb ik ook als ik zwemles geef en een kind opeens wél door een gat zwemt.’

Als ervaren meereiziger had Judith aan de vooravond van de finale vertrouwen in de Zaanse ploeg.

‘Vorig jaar maart ben ik mee geweest naar Triëst, toen werd de halve finale net verloren maar stonden ze dik voor. Dus het kan nu best. Het team is gegroeid in de breedte.’

Voorzitter

Het drietal is vol lof over de vele mensen die zich inzetten voor de vereniging en in het bijzonder over voorzitter René van Zijl. Judith: ‘René doet zoveel.’ Ruben:

‘Soms te veel. Hij wil alles doen. Veel mensen die zich inzetten zie je niet. Ze staan achteraan maar dit zijn wel de mensen waar het om draait. Rene zorgt dat het bij elkaar blijft.’

Vol trots hangt Van Zijl na de gewonnen finale het goud om bij de speelsters van De Zaan. Later treffen we hem in de kantine, rustig in een hoekje. ‘Even bijkomen.’

Goud

Een Europese avond (buiten de prestaties in het bad) kan voor de mensen van de organisatie ook goud opleveren zegt Ruben.

‘Als alles goed verloopt, in veiligheid en dat iedereen een feestje kan vieren. Dan hebben wij goud.’

En de hele ploeg doet het graag, vult Annemarieke aan:

‘Het werkt twee kanten op. Wij zijn als club heel trots dat we dit voor het team kunnen doen. Zij hebben de prestatie geleverd.’

Ruben:

‘Spelers weten het heel goed, zonder vrijwilligers wordt er niet gespeeld. Als je wint heb je het gevoel dat je het samen hebt gedaan.’

Annemarieke:

‘Bente Rogge zei: “Er wordt zoveel werk verzet. Er is één ultiem dankjewel, dat is dat we hem winnen”.’

Door Edwin Kleiss. Foto boven: Judith Abcouwer, Annemarieke van Wijk en Ruben van Wijk.